Elite
Een van de woorden die een andere, mijns inziens, verkeerde inhoud beginnen te krijgen of misschien al gekregen hebben is ‘elite’. Elite en elitair (elitair is een woord van de laatste tien jaar) duiden tegenwoordig een minderwaardige eigenschap aan.
Elite komt uit het Latijn en betekent ‘uitgelezen’. Lezen in de zin van uitzoeken, verzamelen. Jezus leest met zijn discipelen aren, verzamelt ze. Uitgelezen kennen we nog in: een uitgelezen schare, collectie e.d. Uitgekozen, bijzonder, gekeurd, vooraanstaand, apart. Beter dan anderen, op geestelijk gebied, techniek, vakbekwaamheid, levenswandel, geloof, naastenliefde. Dit houdt dus in dat geleerden, de beste meubelmakers, monteurs, geestelijken, managers, verpleegkundigen en artsen tot de elite behoren. Het al dan niet bezitten van geld speelt bij werkelijke elite geen rol.
Elitair is niet het air aannemen van de elite. Het staat naast elementair, arbitrair e.d. Hij of zij die zich erop laat voorstaan tot de elite te behoren, valt door de mand en verliest zijn status. Het moet natuurlijk toegejuicht worden dat aan iedereen de kans wordt gegeven zich op alle mogelijke gebied te bekwamen, maar er zullen toch altijd mensen blijven die hun vak of beroep beter uitoefenen of zich geestelijk tot een hogere trap ontwikkelen dan anderen. Het is een typische hedendaagse eigenschap deze mensen met argwaan te bezien, zo niet te wantrouwen. Zo komt het waarschijnlijk dat elite en elitair een betekenis beginnen te krijgen die zij, uit mijn gezichtshoek bezien, niet verdienen. Het wordt tijd dat de verantwoordelijke taalgebruikers zich hierover bezinnen.
H.L. Groeneveld, geneesheer
Malden
Auteursrechtelijk beschermd