Een vreemd aanwijzend bijwoord?
Steeds meer zoeken en vinden de mensen die het in het openbaar van hun taalvaardigheid moeten hebben nieuwe woorden en uitdrukkingen. Vaak opmerkelijk, komisch, vaak twijfelachtig ook.
In de sportverslaggeving lijkt het een steeds grotere dwang te worden om origineel te zijn, dikwijls ten koste van een juist gebruik van onze toch wel vrij rijke taal. Zo ook met de uitdrukking - deze - in ‘deze Van Hanegem’, ‘deze Borg’, enz.
Hoewel - deze - van huis uit een aanwijzend voornaamwoord is, en het dus in combinatie met een naam een onderscheid moet aanduiden met een ander die toevallig met dezelfde naam gezegend is, blijkt toch dat er - in de voetbalwereld, in de tenniswereld, enz. - geen misverstand kan ontstaan over wie nu eigenlijk bedoeld wordt. Het aanwijzend voornaamwoord ‘deze’ heeft dan de betekenis gekregen van ‘op dit moment’ of ‘nu’. (Van Hanegem op dit moment...), (Borg nu...). De aanwijzende functie heeft dus plaats gemaakt voor een tijdsbepaling, ‘deze’ is van aanwijzend voornaamwoord geworden tot aan wijzend bijwoord.
Taalverrijking? Ik vind van niet! U wel...?
A. Wezemer, Almkerk
Auteursrechtelijk beschermd