Onze Taal. Jaargang 47

[Mededeling]

□□□□□

□ Het abusievelijk spaties zetten in de combinatie substantief + substantief (van het type markt onderzoek, paspoort afgifte) heeft reeds menigeen aan het schrijven gezet, ook in Onze Taal. Laatst weer een goeie ergens aangetroffen, bij een benzinestation: waarde bonnen. Waardetaal vrienden, men blijft zich amuseren. □ Het werkwoord menen wordt (de laatste tijd?) af en toe op een curieuze manier gebruikt. Neem de volgende zin: wij menen u deze brief te schrijven, omdat..., of wij menen

uw standpunt niet te accepteren. Auteurs van dergelijke zinswendingen zijn er dus kennelijk niet zeker van òf ze eigenlijk wel een brief schrijven, c.q. wàt ze vinden van het standpunt van de ander. □ Ik heb gemeend dit in Onze Taal te signaleren. □ Ontdek de fout in de volgende zin: Woedend kwam de makelaar binnen en zei: ‘Het moet nu uit zijn met die comedie’ (Een goede oefening voor vertalers uit het Engels). □ Oplossing van bovenstaand vierkantje: je kunt wel zeggen de makelaar kwam woedend binnen en zei..., en ook woedend kwam de makelaar binnen en hij zei enzovoort; maar de eerdergenoemde zin is een soort van dooreenklutsing van beide laatstgenoemde, een contaminatie dus. De fout is een fout tegen de zogenaamde inversieregel. □ Rijst de volgende vraag. Wie bepaalt dat dit fout is? Ik niet bijvoorbeeld, want op het eerste gehoor doet de zin van de twee vierkantjes hiervoor me niet incorrect aan. □ De constructie wordt expliciet afgekeurd in bijvoorbeeld de Nederlandse Spraakkunst van Rijpma en Schuringa, bewerkt door Van Bakel. □ Volgende vraag: waarom komt de gewraakte constructie vaker voor in kinderliteratuur dan in boeken voor volwassenen? Sterker: waarom is het bijna onmogelijk een kinderboek aan te treffen waarin niet tegen de inversieregel gezondigd wordt? Van mij zult u het antwoord niet horen. □ Hebt u de laatste tijd ook zo'n last van uw maatschappelijke implicaties? □ De bundel Taaltrouw van de ons allen wel bekende auteur C.A.Z. is nu ook in het buitenland opgemerkt. □ In ‘The Year's Work in Modern Language Studies lezen wij: Language usage, always a rewarding subject for the humorist, is particularly suited to C.A. Zaalberg's subtlety of wit, undiminished, as the subtitle indicates - “Nieuwe en oude glottagogische overwegingen” - in his collection of publ. and unpublished essays and comments, Taaltrouw. This is irresistable reading because, like a virtuoso performer, the author is able to show the full range of his instrument's potential, even playing tricks with it, but never straining it. □ Een verrassende hyperbool. Hoe het ook zij, na deze buitenlandse humor is het boekje Taaltrouw van C.A.Z. nu zeker een “must” voor alle lezers van Onze Taal. □ Veel taalvragen worden in deze bundel op een uiterst deskundige en prettige manier beantwoord. Het boekje (f 28.50) is uitgegeven bij Tjeenk Willink/Noorduijn in Culemborg (1975). □ Tot slot wil ik nog een boekje vermelden dat is uitgegeven door de Open School van de Belgische Radio. □ Uiteraard gaat ook dit boekje over taal. ‘Hoe schrijf ik leesbaar Nederlands’ van Paul van Hauvermeiren. □ Een bijzonder leesbaar boekje met plezierige taalwenken waarmee ook u uw voordeel kunt doen.

P.C.U.d.B.