Onze Taal. Jaargang 46

[Mededeling]

□□□□□□□□□

□ Dhr. Kortman uit Eindhoven bericht dat niet alleen in Limburg, maar ook bijv. te Eindhoven adjectieven op -er voorkomen die van plaatsnamen afgeleid zijn. Leenderweg, bijvoorbeeld. Dat klopt. Dezelfde zegsman geeft ook voorbeelden van het tegenovergestelde, Geldropseweg, e.d. □ Interessant is de door Kortman gesignaleerde nieuwvorming Helmondweg. Interessant ook, omdat bij mijn weten dit de enige uitvalsweg in Eindhoven is met het accent op de plaatsnaam: Hélmondweg tegenover Leenderwég, Gestelsestráát. □ Meer nieuws uit Eindhoven. Er is daar een Kantoor der Geestelijke Goederen gevestigd. In hetzelfde gebouw huist de Maatschappij van Welstand. De namen intrigeren mij zo, dat ik niet graag de oplossing van het mysterie zou kennen. □ Eindhoven: bron van verrassingen. Op de Tongelresestraat staat Huize la Voyageur. Daarentegen kent Bistro Bois le Duc een Chef du cuisine. De sexen worden er kennelijk niet goed uit elkaar gehouden. □ Misschien herinnert u zich nog wat ik over ardennerham c.q. jambon d'Ardennes geschreven heb. Men heeft mij onlangs medegedeeld dat de Nederlandstalige Belg over Ardeense ham (of liever hesp) spreekt. Ook hier speelt de -erl-se tegenstelling een rol. □ Hebt u wel eens gelet op de taaleigenaardigheden die optreden in antwoordcoupons bij advertenties? Je kunt je naam en adres zelf invullen, en daarna bekrachtig je de volgende mededeling met je handtekening: ja, ik maak graag gebruik van uw unieke aanbieding om uw serie klassieke platen tegen de spotgoedkope prijs van f XX in te ruilen voor mijn versleten cassette-recorder. Of iets dergelijks. Over de bouw van de zin zult u mij niet horen praten, maar des te meer over de communicatieve functie: je verzendt een boodschap die in werkelijkheid aan jou door de ontvanger van die boodschap gestuurd is. □ Prof. Zaalberg wraakt mijn zinsnede op blz. 76, waarin ik de uitspraak ‘a-blatief’ zou propageren. Zelf geeft hij de voorkeur aan ‘abblatief’. Natuurlijk heeft prof. Zaalberg gelijk. Dit was dan ook precies de uitspraak die ik be-

doelde; de spelling was bedoeld als analogon van Blokkers antithese a-bortus/ab-ortus (waarmee kennelijk bedoeld was: abbortus versus apportus). □ Om alle misverstanden weg te nemen: het is mij bekend dat de etymologische struktuur van een woord als abortus inderdaad ab-ortus is. Het wil er daarom bij mij nog niet in dat je de b in ab ook als p moet uitspreken. □ Prof. Zaalberg merkt nog op dat in strijd met de etymologie o-bligatie in plaats van ob-ligatie wordt gezegd. Als reden hiervoor: grammatici zouden nooit iets met obligaties te maken gehad hebben. Als dat een deugdelijk criterium is, weet ik niet wat voor consequenties dat heeft voor de uitspraak van abortus. □ Dhr. Kuipers uit Voorburg deelt mede dat in een klooster van gepaterte werd gesproken ter aanduiding van de verzameling paters. Ook heeft hij kennis genomen van de nieuwvorming kenwijsje (in België) voor herkenningsmelodie. □ In de NCRV-gids van 7 juli jl. komt het woord gasteren voor in de betekenis van: als gast optreden: Dat was al in de jaren 50, toen Sidney Bechet gasteerde. □ Gehoord: 's-Hertogenbosch, uitgesproken als Sjertogenbosj. Spreker was een Nederlander, en de uitspraak van de s in andere woorden liet niets te wensen over.

P.C.u.d.B.