Nad
Het was althans aan mij niet bekend, dat het verhaal van het bordje ‘NAD’ wijd verspreid was. Het is voor u mogelijk van interesse, dat ik het bordje ‘NAD’ reeds in 1938 heb gezien bij de Koninklijke Fabriek van Rijtuigen en Spoorwagens J.J. Beynes, N.V.
Veel mensen hadden de neiging met een of meer vingers te onderzoeken of de laklaag van een spoorrijtuig wellicht niet meer ‘NAT’ was. Op een lang gestrekt oppervlak viel dit soms dermate op, dat overspuiten onvermijdelijk was. Dit kostte dan enige duizenden guldens, in die tijd een kapitaal bedrag.
Of het grapje toen nieuw was of dat het weer van een ander was overgenomen, kan ik nu niet meer achterhalen. Wel weet ik uit die tijd, dat het ‘foute’ bordje het euvel volledig heeft ondervangen.
Ik heb de toepassing van het verhaaltje dus - zoals dat dan heet - met ‘eigen ogen’ gezien. Evenzeer herinner ik me nog goed, dat ik de psychologische werking ervan ervoer. Men ‘hikt’ als het ware even en vraagt om uitleg alvorens verder te gaan. Dat men na de uitleg eerst goed niet meer in de buurt van de verf durft te komen, kan ik me dan ook goed voorstellen.
H.W. Schneider, Den Haag