In goede orde
Het valt mij van de heer Bakker ietwat tegen, dat hij blijkens zijn stuk: ‘Hoe gek zijn wij eigenlijk?’ in onze Onze Taal 45 (1976) 6, slechts die ene verklaring weet voor de in - vooral ambtelijke - correspondentie gebruikte uitdrukking, dat men een schrijven ‘in goede orde’ heeft ontvangen.
Grammaticaal schijnt immers iets geheel anders voor de hand te liggen. En wel dit: op het ogenblik waarop het schrijven bij de ontvanger arriveerde voelde deze zich geheel en al in orde. De dag tevoren was hij wellicht wat sikkeneurig geweest en hij had gedacht, dat hij toch eens naar de dokter zou moeten gaan, omdat hij zich de laatste tijd toch niet zo erg in orde had gevoeld, maar toen dat schrijven binnenkwam was dat allemaal over en hij kon derhalve met grote voldoening verklaren, dat hij het schrijven in goede orde had ontvangen.
Inmiddels echter hoorde hij, dat er aan zijn deur gemorreld werd. Hij stond op, trachtte de deur te openen, maar deze bleek op slot te zijn gedaan. Hij ging terug naar zijn tafel en belde de technische dienst. In afwachting van de gebeurtenissen die zouden volgen, vervolgde hij de beantwoording van het schrijven. Bij dat antwoord moest een zg. ‘bijlage’ worden gevoegd. Hij vervolgde derhalve zijn antwoordbrief met de volgende, gevleugelde woorden: ‘Ingesloten doe ik U toekomen......’.
N. Mol, Eindhoven
Auteursrechtelijk beschermd