U en uw
1. De bewering onder ‘3’ op pagina 25 Onze Taal juni 1970 over de fonetische waarde van de w in uw: ‘hij staat er echt voor niets’, lijkt mij volstrekt ongegrond. Het is inderdaad mogelijk de w niet uit te spreken en toch correct Nederlands te gebruiken, maar de uitspraak van een w is heel normaal en naar mijn persoonlijke smaak beter. Het weglaten van de w in uw doet mij denken aan de pseudo-correcte uitspraak van het Nederlands die telefonistes en winkeljuffrouwen wel plegen te cultiveren: vanwege de lippestift of de beroepsglimlach laten ze ook in het woord mevrouw de w weg.
2. Het stukje over ‘u aller medewerking’ is niet volledig en daardoor een beetje misleidend. De status van u als persoonlijk voornaamwoord is meer interpretatie dan onbetwijfelbaar feit. In de grammatica van het Middelnederlands vormt de oorsprong van de gewraakte formule reeds een duistere plek. Reeds in het vroege Middelnederlands is er iets mis gegaan en zijn twee soorten grammaticaregels op hetzelfde woordvormpje toegepast; reeds toen werden bezitsgenitief en de status van bezittelijk voornaamwoord verward. De gedecideerde uitspraak over hoe het eigenlijk zit, getuigt dus juist van gebrek aan inzicht in de ware toestand: vanouds verwarring.
3. ad 12: De politicus die dd. 21 mei 1970 het woord u ‘het meest autoritaire woord’ noemt is gewoon gek. De man had met even veel kans op gelijk kunnen beweren dat u groen was of vloeibaar.
drs. J.J.M. Bakker.
Auteursrechtelijk beschermd