Verplegen
Een gemeentelijk ziekenhuis in Rotterdam roept in een advertentie (7-2-70) meisjes op om een ‘opleiding van leerling-verpleegsters’ te volgen, die wordt afgesloten met het examen voor diploma ziekenverpleging A, ‘waarna de beschermde titel van verpleegster mag worden gevoerd.’
We mogen aannemen dat niet alleen verpleegster maar ook verpleger beschermd is. Over de ‘gemeenkunnige’ naam blijkt allerminst eensgezindheid te bestaan: kijk maar eens in advertenties van ziekenhuizen. Voorbeelden (7-2-70): Eindhoven vraagt verpleegkundigen A, Venray zoekt verplegenden, Katwijk roept verplegenden A, Breda vraagt 1e verpleegkundigen, Oss zoekt operatie-kamer-verplegenden, Velsen verpleegkundigen ‘zowel dames als heren’. Maastricht een hoofdverplegende. Breda spreekt over een Hogere School voor Verplegenden en over de ‘rang van hoofd-verplegende A’.
Ziekenverzorger en ziekenverzorgster zijn namen die verbonden zijn met een ander diploma. In de afdeling Bejaardenzorg komen namen voor als verpleeghulp, assistenten in de verpleging, bejaardenverzorgsters, eerste bejaardenverzorgsters.
De naam broeder - althans die indruk krijgt men bij het lezen van de advertenties - is aan het uitsterven. Purmerend nodigt ‘twee narcose-broeders uit, te komen kennis maken met onze twee nieuwe operatiekamers’ maar Velsen geeft de voorkeur aan een narcose assistent(e).
Hoe onontbeerlijk de abstracties ook zijn (kunnen ze niet een beetje genormaliseerd worden? Het lijkt net of verpleegkundige meer is dan verplegende...), gelukkig mogen we zuster blijven zeggen: zuster een goed, hartelijk, lief woord dat zo vertrouwd is als we, in onze volstrekte afhankelijkheid, geholpen worden, niet door een juffrouw of meneer, maar door een zuster en broeder in onze nood.