Indische talen waarin de korte a's even talrijk zijn als e's in het Nederlands. Bij deze benadering pleegt de korte a in de Engelse spelling van de bedoelde woorden door u gevolgd door een dubbele consonant te worden weergegeven, terwijl in de spreektaal deze u als in but, nooit als in root, wordt uitgesproken. Niet zo echter bij ons. Op een dwaalspoor gebracht door de Engelse spelling, wordt de Nederlander er licht toe verleid de u in kwestie als oe uit te spreken en te schrijven, zoals bijv. het geval is bij de naam van de landstreek Perzisch-Hindi Panj-ab ‘Vijfstromen(land)’ luidend, Engelse spelling Punjab, bij ons vaak tot Poendjab verhaspeld. Andere voorbeelden van deze ontsporing zijn: Hindi patti ‘lange strook goed’ in het bijz. ‘beenwindsel’, Engelse spelling puttee, Nederl. foutieve uitspr. poetie; Sanskr. sati ‘trouwe echtgenote die het lijk van haar gemaal op de brandstapel volgt’, Eng. spelling suttee, Nederl. uitspr. soetie; Sanskr. pandita ‘geleerde’, Eng. spelling pundit, soms in het Nederl. als poendit uitgesproken (nog onlangs in een radio-uitzending gehoord).
Naast deze oe-klankuitspraken staan de gevallen waarin de korte a, in Eng. spelling u, bij ons wordt uitgesproken en geschreven als de u in put en deze vormen een onvervreembaar burgerrecht hebben verworven. Voorbeelden: Sanskr.-Hindi janggala ‘oerwoud’, Eng.-Nederl. jungle; Hindi bangla ‘tot Bengalen behorend’, Eng.-Nederl. bungalow; Hindi Kalkatta, Eng.-Nederl. Calcutta.
Voor taalkundigen zou het interessant zijn na te gaan of het ontbreken van de korte a in het Engels ook in taalgebieden buiten Nederland tot ontsporing in spelling en uitspraak heeft geleid.
F.D.K. Bosch