Verengelsing
Ik vraag me af: Is er werkelijk een gevaar voor ‘verduitsing’ van onze kust, zoals in een in het oktobernummer gememoreerd artikel uit de ‘Prov. Zeeuwse Courant’ van 29-2-1960 door een Vlaming wordt gesteld? Ik geloof van niet, zodat mijns inziens de actie van de Zandvoortse burgemeester enigszins een slag in de lucht is. Dat ik het niet geloof, heeft de volgende oorzaken.
a. De Duitse opschriften zijn slechts in de zomermaanden aanwezig. Daarna verdwijnen ze weer automatisch.
b. De instelling van de Vlaamse middenstanders e.a. aan de Belgische kust ten opzichte van het Frans was totaal anders dan hier het geval is ten opzichte van het Duits. Men mag immers hierbij niet vergeten, dat hier vooral bij diverse oudere mensen nog veel anti-Duitse sentimenten leven, waardoor het Duits alleen uit ‘handelsoverwegingen’ gebruikt wordt, althans door die mensen. En de jeugd is volkomen veramerikaniseerd!
Neen, ik geloof, dat het gevaar uit een andere hoek dreigt, ook bepaald niet verwaarloosd door ‘Onze Taal’. Dezelfde bedreiging die het Frans vormt voor het Nederlands in België, vormt het Engels voor de Nederlandse taal in Nederland, vooral in de ‘randstad’ Holland. Hoe kunnen wij het de Belgen ook maar enigszins kwalijk nemen, dat zij met graagte het Frans overnemen, vooral in en om Brussel? Misschien zijn over honderd jaar de centra van onze grote steden totaal verengelst! Kijkt U eens rond b.v. in de etalages in het centrum van een onzer grote steden. Als het maar Engels klinkt, denken de reclamemannen, gaat het er wel in.
Deze invloed gaat steeds verder. Men ziet zelfs Nederlandse auto's van Nederlandse firma's in Nederlandse steden met volledig in het Engels gestelde reclameteksten beschilderd. Gebruiksaanwijzingen op voedingsmiddelen van Nederlandse ondernemingen voor Nederlandse huisvrouwen, maar in het Engels gesteld! In het maatschappelijk werk spreekt men van