Onze Taal. Jaargang 30

De luchtmacht survivalt!

‘Het merkwaardige Engels-Nederlandse jargon - aldus de Haagsche Courant van 4-2-1961 - waarop de militaire samenleving het patent lijkt te hebben, is met één werkwoord uitgebreid: survivallen. Wij moeten survivallen; heb jij al gesurvivald? In het Vliegveiligheids Oefen- en Testcentrum krijgen alle vliegers van tijd tot tijd een theoretische en praktische cursus in de schone sport van het survivallen’.

Overleven is een te gewoon woord (survival betekent overleving, redding, to survive - niet to survival! - betekent overleven). De internationale luchtvaarttaal is Engels. De Nederlandse luchtmacht oefent in internationaal verband, maar is toch altijd nog een Nederlandse luchtmacht tot wier taak toch ook de bescherming van de Nederlandse samenleving en beschaving behoort. We gunnen iedereen zijn vaktaal, zijn omgangstaal, zijn prettige bralwoorden waarmee ons doodse bestaan kan worden opgefleurd; we hebben ze zelf trouwens ook! Maar zou er dan niet ten minste officieel op papier een Nederlands woord bedacht en gebruikt kunnen worden.

Uit een ander artikel over dat zelfde V.O.T.C. hebben we nog de volgende woorden genoteerd:

[p. 23]

dinghy, dead duck, squadron, tactical fighter, survival pack, dinghy drill, anti-exposure, survival kit, escape and evasion, ejection, ejectiontrainer, explosive decompression, crash, crash-helm, sport dinghy drillinstructor. We kennen een man die een rondleiding had gekregen door de olieraffinaderijen bij Rotterdam. Na afloop zei hij: ‘Ze hebben daar nog maar één Nederlands woord en dat is olie’. Zelfs de troost van dat ene Nederlandse woord hebben we niet gekregen in de kranterondleiding door de V.O.T.C.