NS-taal
Ook de Spoorwegen hebben taalproblemen en ze weten het! Er zijn stationsomroepers die fatsoenlijk moeten leren lezen en spreken, er zijn opschriften die kort en duidelijk moeten zijn, er zijn lange woorden die bijtijds verkort moeten worden enzovoort.
Het tegenwoordige spoorboekje vertoonde een mooie verbetering: de rijwielen, rijwielstallingen, rijwieltreinen, rijwielkaarten enz. waren eruit verwijderd. De taal was hier aangepast aan het levende Nederlands: er werd enkel nog maar gesproken van fietsen, fietsenstallingen, fietstreinen, fietskaarten enz. Dat is belangrijk. We hopen dat nu ook de andere officiële instanties dit goede taalgebruik zullen gaan toepassen, dan zijn binnen enkele jaren al de rijwiel-dwaasheden verwijderd.
Al wat ouder is de verbetering van stationschefskantoor in stationskantoor. Dat laatste was even duidelijk en bovendien veel korter.
Geen verbetering was de invoering van viertaligheid bij de borden Uitgang/Ausgang/Exit/Sortie op enkele grote stations. Als de talloze toeristen niet allemaal Uitgang begrijpen, dan is toevoeging van Exit voldoende. Wie reist moet althans enkele woorden Engels kennen. We kunnen het niet iedereen naar de zin maken.
Veel beter is nog gratis-uitreiking van vouwblaadjes met vertalingen van frequente opschriften. Dat kan heel mooi aan de grens gebeuren en in de D-treinen die uit het buitenland komen. Eventueel kunnen ze daar op enkele plaatsen opgehangen worden. Onze Taal wil graag met de NS meewerken bij de samenstelling van zulke lijstjes voor Frans-, Duits- en Engelstalige toeristen. Ook de VVV zal, denk ik, graag hulp willen verlenen.
Een laatste voorbeeld betreft een drankautomaat op het derde perron in Utrecht. Daar is een heel aardige wachtkamer gebouwd, maar een drankautomaat daarin heeft vrijwel geen enkel Nederlands opschrift: ‘Cold drinks, Delicious Refreshing; Please allow cup to fill, Press for rejected coins.’ Enkele papiertjes met halfleesbare opschriften hebben wel iets in Nederlandse tekst, maar de Amerikaanse fabrikant van die automaat had zo beleefd moeten zijn om de opschriften direkt in het Nederlands aan te brengen. En anders hadden de NS hem toch op die onbeleefdheid kunnen wijzen?
Maar misschien wil hij achteraf zijn verzuim nog wel herstellen. Hij zal toch wel begrijpen dat een Amerikaans meerderwaardigheidscomplex in Europa niet zó populair is?
Dr. v. E.