Men-we-je-ze
(W.R.H.) Je is goed Nederlands, akkoord, maar is het daarom op zijn plaats in een rapport over bedrijfsorganisatie, dat aangeboden wordt aan de leiding van een bedrijf? Ik zou zeggen: zeer bepaald neen.
In de omgangstaal en het informele schrijven van ontwikkelde personen, zegt Words and Ideas, kunnen conventionele bezwaren tegen zekere uitdrukkingen of constructies wel ter zijde gesteld worden. Maar, het ging in het onderhavige geval zeker niet om de omgangstaal of een informele briefwisseling. Volgens het W.N.T. is men tegenwoordig in de Hollandse spreektaal onbekend. Ik wil het graag geloven, maar, nogmaals, het was niet de spreektaal welke in geding was. Bovendien, welke spreektaal wordt bedoeld! Die van de predikant van de kansel, die van de hoogleraar van het katheder, die van de rechter van achter de groene tafel, of die van de spreker die een lezing houdt voor het publiek, die van de hooggeplaatste op een persconferentie?
Men en je zouden in dezelfde tekst naast elkander kunnen voorkomen. Voorbeeld: een tijdschriftartikel in populaire stijl en versierd met woorden als voorschotelen en realisering.