Gladde jole
(G.) In onze gemeente is een bloemenbuurt: alle straten van die wijk hebben een naam van een bloem, consequent in het enkelvoud: Hyacintstraat, Tulpstraat enz. Nu is er ook een Gladioolstraat. Iedereen zegt echter Gladiolenstraat. Wij vragen ons af of wij nu niet deze straatnaam ook zo moeten schrijven.
(Red.) De inwoners van uw gemeente zullen niet Gladiolenstraat, maar Gladiolestraat zeggen. Met deze laatste spelling bent u er taalkundig heus niet naast. Tot onze schrik hebben wij gemerkt dat ook in Den Haag geen eenheid is in de aanduiding van straatnamen, zoals u bedoeld. Ook hier is bijv. een Zonnebloemstraat tegenover een Tomatenstraat. Vermoedelijk is dit gebruik te wijten aan de beklemtoning van de straatnamen. Het gedeelte straat heeft altijd een klemtoon, terwijl het woord daarvoor ook een klemtoon in een van de lettergrepen moet hebben. Het valt op dat de lettergreep vóór straat graag onbeklemtoond gelaten wordt. Dus: Leliestraat, Asterstraat, Papaverstraat enz. In een woord als Gladioolstraat krijgt men dus twee klemtonen achter elkaar. Het blijkt nu dat de uitspraak dit niet verdraagt en het eerste deel onwillekeurig met een tussenklank wordt verlengd: Gladiolestraat, of als u dit zo wilt schrijven Gladiolenstraat. Hetzelfde geldt voor Tomatenstraat. Nu wij dit schrijven, twijfelen wij er ook aan of in uw gemeente gezegd zal worden Hyacintstraat. Zeggen de mensen daar niet Hyacinte(n)straat? Daar wij te maken hebben met een uitspraak die vrijwel door iedereen wordt aanvaard, lijkt het ons aanbevelenswaardig de naam Gladioolstraat ook te veranderen in Gladiolenstraat. Eenheid in straatnamen is natuurlijk van groot belang, maar wij behoeven niet zo ver uit te gaan dat een algemeen aanvaarde uitspraak in de spelling niet zijn weerslag mag vinden.