ik dat 75% niets van de oorspronkelijke taal begrijpt; 20% heeft nog een vage schoolkennis, 5% begrijpt wat er wordt gesproken. Althans, Frans, Duits of Engels. Ik vind het ondemocratisch dat aan het volk zoveel aan vreemde talen wordt aangeboden. Ik zelf noch mijn man noch mijn kinderen hebben het geluk gehad meer dan de eenvoudige lagere school te mogen volgen. Ik ben erg blij dat er ten minste een Nederlandse ondertitel bij staat. Gelooft u niet dat het grootste deel van het publiek is als ons gezin? Als de bioscoopeigenaars moesten leven van de paar mensen die de gesproken filmtekst wèl geheel kunnen volgen, zouden zij allen failliet gaan. Laten zij daarom aan ons denken. Voor wie een film in zijn originele gesproken tekst wenst te horen, moeten aparte bioscopen of voorstellingen komen. Anders moeten zij maar tijdens hun buitenlandse vakanties naar de bioscoop gaan.
J.J.V.-B.
II. Zelden heb ik een vervelender voorstel gezien dan dat van de nasynchronisatie in het Nederlands van de films. Moeten wij de woede van een Italiaan voortaan in Nederlandse scheldwoorden aanhoren? Moeten wij de typisch Engelse zinsmelodie missen? Voor een Amerikaan is toch die ‘kauwende’, slordige uitspraak kenmerkend? Bij het aanhoren van een Russische, Hongaarse, Spaanse film bijvoorbeeld, is de vreemde taal (die ik niet kan verstaan) voor mij een genot. Ik zou het verschrikkelijk vinden die te moeten missen. Met ondertitels is toch iedereen geholpen? In een film is beeld en geluid een twee-eenheid. Ik heb de film Les Amants in Duitsland gezien. Wel om aan te zien, maar niet om aan te horen... Als ik me niet vergis, klagen ook de Duitse filmcritici over de nasynchronisatie in het Duits. De film wordt erdoor verknoeid.
B.Th.K.
Redactie: Wat nu? Wie heeft gelijk? Wiens argument weegt het zwaarst?
Auteursrechtelijk beschermd