Ten zeerste
De term wordt aangevallen omdat iets niet ‘zeerder dan zeer’ kan zijn en omdat ‘ten ergste’ ook niet kan. Wij zien dat niet zo maar een-twee-drie in. Een overtreffende trap (-st) is niet uitsluitend bestemd om te vergelijken, a is groot, b groter, c het grootst. Hij kan ook ‘absoluut’ zijn, d.w.z. gebruikt worden om een hoge graad aan te duiden: hij is een beste kerel, wij kregen er het (aller)heerlijkste eten voorgezet. ‘Ten zeerste’ is wel wat onlogisch gevormd, maar het is een staande uitdrukking en ligt wat vorming betreft op een lijn met ten hoogste, ten minste, ten laatste. Men moet niet gaan uitpluizen waar die n van ten wel vandaan komt en wat er achter zeerste wel ‘weggelaten’ zou zijn. Daar komen we toch niet achter. Toch maar zuinig zijn met ‘ten zeerste’. De term hoort thuis bij de middelen ter aandikking: in bijzonder hoge mate, zeer in het bijzonder, buitengewoon, uitermate, en met een tikje vreemdigheid: absoluut, enorm, fantastisch.