Geachte redactie
Graag zouden wij van U vernemen of men dient te schrijven: typ e kamer, typ e -instructie dan wel typkamer, typinstructie. Met belangstelling zien wij Uw antwoord tegemoet.
(Red.) Wikken en wegen, wegen en wikken. De Engelse vorm en uitspraak (ai) pleit voor het eerste, de Nederlandse uitspraak (ie) voor het tweede. Er is een werkwoord typen-typte-getypt (groene Woordenlijst blz. 532), de stam is dus typ-; de kamer waarin getypt wordt, moet dus een ‘typkamer’ zijn, zoals de persoon die typt, de stam + ist krijgt: typist(e). Maar spellingen als ‘typewerk, typemachine’ zijn allang ingeburgerd. Wij vrezen dat de spelling ‘typkamer’ de zo lelijke en onjuiste uitspraak teipkamer ten gevolge zal hebben. Waarom durven we niet te tiepen of te tikken?
Er is nog zo'n spelling die ons ergert: het te pas en te onpas gebruikte ‘racen’. De Woordenlijst schrijft ons voor: hij racet, racete, heeft geracet. Bij weglating van de -e zou de uitspraak ‘hij rakte’ enz. kunnen worden. Waarom durven we evenmin te ‘resen’: hij reest, reeste, heeft gereest? Alom gekende en nauwelijks als Engels gevoelde woorden mogen toch wel een Nederlands spellinkje hebben, vooral deze en soortgelijke werkwoorden die in vervoeging en samenstelling een vreemdsoortige kruising gaan vertonen van Nederlandse en Engelse spelling.
Auteursrechtelijk beschermd