Onze Taal. Jaargang 25

Opmerkingen II

(W.S.) Ten aanzien van de vervrouwelijking van Den Haag zou u hebben kunnen verwijzen naar uw jaargang no. 24, febr. Gerlach Royen komt bij de behandeling van dit probleem in de Taalrapsodie tot de conclusie dat de ‘vervrouwelijking’ bij personifikatie en voornaamwoorden ongetwijfeld samenhangt met de klassieke regel die Delbrück geeft (Syntax der Indog. Sprachen I 90-94 vv.):

Die Männer, Völker, Flüsse, Wind

Und Monat Maskulina sind,

Die Weiber, Bäume, Städte, Land

Und Inseln weiblich sind benannt.

Hoewel ik van tegenheid ook nooit gehoord had, vond ik het woord toch in het WNT. (deel XVI). Het is dus wel degelijk Nederlands, en blijkt zelfs een viertal betekenissen te hebben: er zijn nota bene bijna twee kolommen aan gewijd. De Woordenlijst geeft het trouwens ook. Al

[p. 44]

mag dan terugblikkendheid een onbekend woord zijn, tegen de formatie als zodanig behoeft toch geen bezwaar gemaakt te worden. We kennen toch meer woorden die bestaan uit een prefix, een tegenwoordig deelwoord en het suffix -heid (dat tot de produktieve hoort), b.v.: terughoudendheid, toegevendheid, onbeduidendheid, welluidendheid, wellevendheid, welsprekendheid, welvarendheid en welwillendheid.

Wat het verschil tussen revideren en reviseren betreft, heeft de C.T.T. reeds een voorkeur ten gunste van het laatste laten blijken, b.v. in: woordenlijst N5031 (131) en N5020 (197), evenals de Interne Taalcommissie van Philips (met het oog op de eenheid van terminologie). Daarentegen prijst de C.T.T. in V5036 (281) voor beide woorden aan: nazien, nakijken enz., met het motief dat aan de bastaardwoorden geen behoefte bestaat. Moge dit laatste standpunt ook het uwe worden!