Overpeinzingen van een corrector
(v.d. T.) Ik geloof niet tegenspraak te ontmoeten wanneer ik beweer, dat er op het gebied van de spelling op 't ogenblik een chaotische toestand heerst. Men kan de schrijvers gevoegelijk in vijf groepen indelen en wel als volgt:
| 1o | een groep die zich aan de voorkeurspelling houdt; |
| 2o | een groep die radicaal het roer heeft omgegooid en alles vereenvoudigd; |
| 3o | een groep die doet of haar neus bloedt en rustig de spelling 1947 volgt; |
| 4o | een groep die de spelling 1947 schrijft doch de verbuigings-n handhaaft; |
| 5o | een groep die alles bij het oude laat en niet zo maar zoo schrijft. |
In een onlangs uitgegeven proefschrift kwam als laatste stelling voor: In tijden van spellingsverwarring vermijde men het publiceren van een proefschrift. Ondanks deze stelling deed de a.s. promovendus het zelf ook en bracht nog meer verwarring door zich niet aan de voorkeurspelling te houden, doch over te schakelen naar de radicale omwentelaars, en schreef alles met een k waar de voorkeurspelling een c aangeeft, liet alle h's de nek breken, schreef biezonder en ekseem. Daarom tekende ik in de huiscorrectieproef als laatste stelling aan: Men houde zich aan de voorkeurspelling. Spaar de zetter en de corrector. Blijkbaar had dit de instemming van de uitgever, die abusievelijk deze proef in handen kreeg, want hij vulde dit aan met de woorden: en de uitgever.
De bedoeling van deze overpeinzingen is dan ook alle schrijvers, dus ook die van Onze Taal, op te wekken zich aan de voorkeurspelling te houden, opdat de noodzakelijke eenheid op spellingsgebied tot stand kome. Dat zijn wij in de eerste plaats al verplicht als getrouwe onderdanen, die gehoorzaamheid verschuldigd zijn aan de wettige overheid, welke het ons voorschrijft, en in de tweede plaats openbaren we ons dan als een eenheid naar binnen en naar buiten, en besparen elkaar veel moeite.
Thans is het vaak zo, dat men eerst moet onderzoeken, welke spelling de schrijver volgt. O, hij schrijft juli met een kleine letter, maar schrik nu niet als vacantie of productie met een e geschreven worden inplaats van met een k. Voor hetzelfde orgaan schrijft de redacteur October en in de mededelingen van de directie staat oktober. Die arme zetter moet alles maar in dezelfde spelling houden en de corrector opletten of het wel consequent gebeurt.
Daarom deze oproep: allen overschakelen naar de voorkeurspelling! Dan kan ook op de laatste pagina van Onze Taal de regel verdwijnen (welke ook wel eens vergeten wordt), waarin de redactie bekend maakt, dat de stukken geplaatst zijn in de spelling, waarin zij ze ontvangen heeft. En de voorkeurspelling is toch heus niet zo moeilijk. De meeste veranderingen brengen de woorden met een c, die nu met een k geschreven worden. Ik heb eens uitgezocht welke woorden dat zijn, en dat aantal valt wel mee. Maximaal zijn het er vijfenzestig. De rest schrijft men gewoon met een c.
Men oordele zelf. We schrijven thans met een k:
Auteursrechtelijk beschermd