Indringend
(Mr. B.) Zoudt U kans zien om onze critici en litteratoren af te leren het afgrijselijk misbruik van het woord ‘indringend’.
In een krant van 7 Januari 1956 las ik een critiek over het laatste boek van, de door mij zeer vereerde, Herman Teirlinck. Dit stuk is verlucht met een portret, waaronder gedrukt staat: ‘Herman Teirlinck.. indringend..’. Ik zie de oude Herman al een kroeg binnen dringen na de portier geveld te hebben, de boze indringer!
Maar niet alleen personen zijn volgens de recensent indringers. Er is zelfs een ‘indringend portret’. De prestaties van dit phaenomeen worden evenmin vermeld. Wat er aan te doen? Een woordenlijst van de nederlandse taal schijnt niet te baten.
Ten slotte: laat U dit stukje maar in mijn eigen spelling. Die vind ik tegenwoordig de beste.