Zacht wordt scherp
(J.) Waarom ‘beleven - belevenis’, maar ‘begraven - begrafenis’, ‘erven - erfenis’?
(Red.) Een zeer oud verschijnsel in het Nederlands is, dat de zachte medeklinker verscherpt wordt voor een l, n of m. Men vergelijke ‘boche l, loochenen, schoffe l, ijselijk, vreselijk’ met de laatste klank van de stam van ‘buigen, liegen, schuiven, ijzen, vrezen’. De ‘erfenis’ kunnen we nog vergroten met ‘verbintenis, droefenis, beeltenis. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, zoals ‘verrijzenis’ en ‘belevenis’, die zich weer hebben aangesloten bij ‘rijzen’ en ‘leven’. Maar met Uw ‘belevenis’ zijn we nog niet klaar. Er is een luchtje aan. Het is namelijk een afkeurenswaardig germanisme. Dit terloops, zij het met kracht.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd