De eindjes aan elkaar knopen.
‘Maar het meest ontroerde ons de mededeling, dat er ook nog wel een snoeperij voor de twee kinderen van haar dochter af kon, die ook de eindjes stevig aan elkaar moest knopen om rond te komen’.
Krantentaal! schreef een lezer bij dezen zin. Het is inderdaad een zin uit een krant. En op die krantenzinnen valt nog wel eens iets aan te merken! Zolang de eindjes nog stevig aan elkaar geknoopt kunnen worden, is er geen gevaar. Pas als de einden niet lang genoeg zijn voor een stevigen knoop, wordt de toestand hachelijk. Want de eindjes aan elkaar knopen betekent juist hetzelfde als rondkomen. Wie de eindjes niet aan elkaar kan knopen, komt niet rond. Wie ze ‘stevig’ aan elkaar knoopt, komt ruimschoots rond. De oorspronkelijke uitdrukking luidt: De einden van het jaar aan elkaar knopen d.i. van het ene eind (het begin) van het jaar naar het andere komen zonder schulden te maken.
Het W.N.T. geeft de volgende voorbeelden uit de literatuur: ‘Ik weet genoeg, wat geweld wij moeten doen om de twee einden van het jaar aaneengeknoopt te krijgen’. - ‘Dat zij de einden onmogelijk aan elkaar kon knoopen en, hoe karig zij het ook aanlegde..., toch gestadig terugging en in aangroeiende schuld verviel’. - ‘Met schraven en slaven van den morgen tot soms diep in den nacht, kon hij nauwelijks genoeg verdienen, om de twee eindekens van het jaar bij malkaar te knoopen’.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd