Goed Nederlands?
De krant doet ons ‘goed Nederlands’ aan de hand, schrijft een vriend van Onze Taal uit Zuid-Afrika. Lees maar: ‘In Frankrijk en België ziet men langs de weg overal borden met “deviation” (ook in Vlaanderen? vraagt onze vriend) wat letterlijk “afwijking” of in goed Nederlands “omlegging” betekent.’ Het kan zijn, schrijft onze Zuidafrikaanse vriend verder, dat men in Nederland dit ‘goed Nederlands’ gebruikt, doch in Zuid-Afrika komt men niet overal, maar dikwijls bordjes langs den weg tegen, waarop in goed Afrikaans het woord ‘padverlegging’ staat. Ja, in Zuid-Afrika kent men vaak beter Nederlands dan in.... Nederland! Wij zouden haast wensen, dat onze jeugd maar naar dat verre land zou trekken om daar haar eigen taal te leren!
Toen wij onlangs per auto in Vlaanderen reisden, viel ons een andere goed Nederlandse aanduiding op. In Nederland lezen wij, wanneer aan en op den weg wordt gewerkt en bijvoorbeeld de halve weg daardoor in beslag is genomen: ‘wegversmalling’, nadat tevoren met grote letters de waarschuwing is gegeven ‘langzaam rijden!’ In Vlaanderen echter lezen wij dan: ‘moeilijke doorgang’.
Is dat eigenlijk niet veel mooier en nuttiger? Zelf aan het stuur zittend merkten wij bij onszelf toen meteen een zekere beduchtheid op, die ons dwong voorzichtig te zijn. Die reactie merken wij niet bij onszelf op, wanneer wij in Nederland rijdende na de waarschuwing ‘langzaam rijden’ de woorden ‘wegversmalling’ lezen. Het gebruik van het bijvoegelijke naamwoord ‘moeilijke’ in de waarschuwing op de Vlaamse wegen heeft een uitstekende, duidelijke psychologische uitwerking. En het klinkt bovendien zo zuiver Nederlands, als wij lezen ‘moeilijke doorgang’. Wij kunnen in Vlaanderen veel goeds leren.