Onze Taal. Jaargang 18

Buigings-n

Een dezer dagen had ik met iemand verschil van meening over de volgende kwestie: Aangenomen, dat men de buigings-n wil toepassen, moet men dan schrijven: Iemand, die als zijn gewone dagelijksche arbeid koffie brandt, krijgt een loon van f 40, - per week of: Iemand, die als zijn gewonen dagelijkschen arbeid koffie brandt etc.? Zoudt U ook de motiveering kunnen aangeven?

Ve.

Wanneer inz. ‘dagelijksche arbeid’ in den accusatief plaatst, dan wordt het als bepaling bij ‘koffie’ gezien, wat toch niet zijn bedoeling zal zijn. Het is bepaling bij ‘koffie branden’, waarin branden het hoofdbegrip, het regeerende woord is. Waar is Jan? Hij brandt koffie: zijn gewone dagelijksche arbeid. In vertrouwen gezegd: wij houden het in zulk verband voor ‘elliptisch’ uit: hetgeen, wat, zijn dagelijksche arbeid is. Of, als men wil, voor een los aangehangen beknopte verklaring. ‘Jan beoefent het koffiebranden als zijn gewonen dagelijkschen arbeid’: hier is de accusatief op zijn plaats, als bepaling bij den accusatief ‘het koffiebranden’. Ook: Jan drinkt koffie als opwekkenden drank.

‘Ik reik formulieren uit, mijn gewone dagelijksche arbeid’; ook weer zoo'n elliptische formatie, of zoo'n aangehangen verklaring. Men kan zeggen: ‘Hij reikt formulieren uit voor zijn gewonen dagelijkschen arbeid’, maar: ‘Hij reikt formulieren uit als zijn gewone, dagelijksche arbeid.

Wat heeft in dezen tot het verschil van meening geleid? Denkelijk de onbewuste inwerking van de constructie met voor (zijn gewonen dagelijkschen arbeid): daar is, hoe men de bedoeling verder ook wil uitdrukken, altijd de accusatief vereischt.

De bepaling met ‘als’ is hier wel zeer los aangehangen aan het gezegde; een eenigszins slordig gestelde zin, zouden wij zeggen; een vereeniging van twee constructies. Passen doet hier eigenlijk alleen voor. Met als zou iets dienen te volgen in den geest van: ... het koffiebranden uitoefent.

Men vergelijke: Voor liefhebberij verzamelt hij postzegels, niet: als liefhebberij. Dat zou niet gaan.