Onze Taal. Jaargang 13

Van onze leden.

Een berichtje in een van onze dagbladen geeft weder een duidelijk beeld van de dwaasheid, waartoe het overmatige gebruik van het accent op het woord ‘een’ leidt.

Ik lees in dit verhaal van de arrestatie van een inbreker, dat ‘één’ der politiemannen eenige schoten op hem loste. Dit is nog aannemelijk, omdat de verslaggever klaarblijkelijk wil aantoonen, dat de andere politiemannen geen gebruik hebben gemaakt van hunne vuurwapenen - maar de mededeeling, dat de gearresteerde door den Geneeskundigen Dienst naar ‘één’ der gasthuizen is overgebracht, is toch wel zeer belachelijk! Had men den man dan in stukken willen snijden en de deelen naar verschillende gasthuizen vervoeren? Vo.

De naam ‘hartsuijker’.

Een lid van deze familie schrijft dat men in de omgeving van Meppel den naam Hartsuiker - geschreven met i - nog veelvuldig aantreft. De leden zijner familie zouden in hoofdzaak jagers geweest zijn, die het voorzien hadden op de herten (‘harten’), en daarom herten- of harten-zoekers genoemd werden. De poëtische harten-winner of de dramatische hartsoeker, moordenaar dus, zou er derhalve niets mede te maken hebben. Onze correspondent laat in het midden of deze uitlegging de juiste is.

Ambtelijke taal.

‘Voor de toekomst lijkt het mij raadzaam, dat bij de inname van een zakboekje door of namens Uw bedrijfschap, die een ander karakter draagt dan het formele produceren van een overtuigingsstuk (het zal immers kunnen voorkomen, dat de bedoelde inname inluidt de ten uitvoerlegging van een door Uw bedrijfschap, met inachtneming van art. 42, tweede lid, Besluit T.V., opgelegde straf van stillegging van een veehandelaarsbedrijf) zulks uit de stukken blijkt.’

Te opbewaren.

In de bussen Ovomaltine ligt een papiertje; dat is niet erg, papiertjes vindt men overal. Maar wel erg is wat ze er op gedrukt hebben: ‘droog te opbewaren’; want dat is zelfs voor den tegenwoordigen tijd te veel.

‘Ik meen Uw aandacht te moeten vragen voor het veelvuldige gebruik van den term “als zoodanig”; nog gisteravond las ik in de krant, dat een of andere maatregel “als zoodanig” op de oorlogvoering geen invloed heeft. Het lijkt mij een stadhuiswoord, dat misbruikt wordt.

Een andere term is: ten uitvoer leggen. Ieder plan, dat kan worden uitgevoerd, “leggen” wij tegenwoordig “ten uitvoer”. Klinkt dit misschien deftiger?’ Vo.