Wat gek....
Met deze woorden vestigde een jeugdige Nederlander onze aandacht op een aankondiging in een winkeluitstalling. ‘Zie eens, wat gek....!’
In de gedachte iets heel merkwaardigs te zullen zien volgden wij met de oogen den wijzenden vinger, maar zagen niets dan de aankondiging van een artikel dat de winkelier te koop had. ‘Geslagen room, met suiker.... cent’.
Toen wij onderstelden dat het taalgevoel van onzen jeugdigen vriend geschokt zou zijn door de verkeerde aanduiding van de bewerking die de room had ondergaan - immers, wij ‘slaan’ geen room, maar ‘kloppen’ of ‘klutsen’ dien - kregen wij te hooren: ‘Ik weet niet van slaan of kloppen, maar “geslagen room” is zoo gek. 't Heet toch slagroom in 't Hollandsch!’
Inderdaad, het heet ‘slagroom’.... in het ‘Hollandsch’. En wie het waagt vast te houden aan den juisten term (maar die is: geklopte room), die wordt door spes patriae voor ‘gek’ versleten.
‘Slagroomaftapapparaat’ noemt de importeur het toestel voor het (maken en) aftappen van deze lekkernij. Hollandsch in het kwadraat!