[Nummer 3]
Pekelzonden.
In het Maartnummer van ‘De Journalist’, het orgaan van den Ned. Journalistenkring, haalt het oudste lid van dien kring, de Heer P.A. Haaxman, een stukje aan dat de Arnhemsche Courant bij wijze van gedragslijn voor de toekomst afdrukte in haar nummer van 1 Juli 1869, d.w.z. bij het afschaffen van het dagbladzegel. Dit stukje geeft de Heer H. als volgt weer: ‘Hoe ingenomen zij met iets wezen moge, hoe groote voorkeur zij aan iets moge geven, nooit zal zij voorliefde voor iets uiten. Al zou zij soms struikelen en vallen omdat haar iets merkwaardigs in het oog viel, zij zal zich steeds (niet: immer) voor opvallen trachten te hoeden. Waarvoor zij geschikt moge zijn, voor germanismen verklaart zij zich niet geeigend. Haren tijd zal zij altoos pogen nuttig te besteden maar niet te benutten. Hare toeneming zal geen toename zijn en zij hoopt van hare abonnenten geen afneming (vooral geen afname) te zullen bespeuren. Men vreeze niet dat hare opneming ook een opname zal zijn. Personeel zal zij somwijlen niet kunnen nalaten te wezen omdat zij zich veelal met personen zal moeten bezig houden, maar met persoonlijkheden (b.v. met de persoonlijkheid Heemskerk Azn. of de persoonlijkheid Hoffman) zal zij hare lezers nooit ergeren. Het zou haar uiterst verwonderen en leed doen, wanneer men haar ooit op een immer betrapte. Zij neemt zich voor, steeds Hollandsch en geen Duitsch te schrijven, ook al heeft zij de grootste haast om niet te laat voor de post te komen want ze meent, dat een krant die hare moedertaal verstaat, goede Hollandsche woorden en uitdrukkingen genoeg in voorraad heeft, om geen Duitsche voorradig behoeven te hebben.’
De spatieering van sommige woorden in het bovenstaande is van de A.C. en de Heer H. schrijft er in een voetnoot bij:
‘Al deze germanismen waren aan dagbladen ontleend die er, te keur en te keus, mee doorregen waren.’
En men wete dat de A.C. destijds een invloedrijk orgaan was omdat Thorbecke er in schreef.
Deze aanval op de germanismen ondernam de Arnhemsche Courant dus al in 1869.
En 62 jaar later was het.... zóó veel erger geworden dat het Genootschap ‘Onze Taal’ moest worden opgericht!