Onze Taal. Jaargang 2

Van onze leden.

Schrijftaal en schrijverstaal.

- Een lid vestigt onze aandacht op het gebruik van het woord ‘begaving’ (in den zin van begaafdheid) dat hij tot tweemaal toe in een Zaterdagavond-bijvoegsel van het Handelsblad vond en wel eenmaal in een opstel van den dichter Uyldert en eenmaal in een van de schrijfster Mevrouw Van Ammers-Küller. En hij verzucht: ‘Wanneer menschen ““van het vak”” aldus Nederlandsch schrijven, wat mogen wij dan nog in een tijd van geweldige vervlakking op allerlei gebied van ““the man in the street”” verwachten?’

Inderdaad, de dagen van Potgieter, Beets en Huet liggen wel ver achter ons! Wie schilderijen of teekeningen ten toon stelt zonder behoorlijke vakkennis, krijgt, al heeft hij nòg zooveel... ‘begaving’, van de critiek op zijn kop. Maar op taalkennis bij litteratoren wordt weinig of niet gelet.

Het aardige van dit geval is, dat ‘begaving’ wel een Nederlandsch woord is, maar.... met een heel andere beteekenis. In Van Dale vindt men n.l.: ‘Begaving, v. (-en), (gewest.), flauwte, stuipen’! En waarlijk kennen ook wij een dergelijk woord uit de gewestelijke taal van Walcheren waar men spreekt van ‘de begaoves kriegen’ in den zin van: een epileptisch toeval krijgen.

Ja, tot zulke gekheden komen schrijvers die Duitsch denken (‘Begabung’) wanneer ze Nederlandsch pogen te schrijven.

‘Meerdere’ trajecten.

- Een ander lid heeft de opmerking gemaakt dat de Amsterdamsche tram een kennisgeving van de directie vertoont waarin eenige malen wordt gewaagd van ‘meerdere’ trajecten. Bedoeld is natuurlijk niet dat die trajecten zoo superieur zijn maar dat men aan meer dan één lijngedeelte moet denken.

Op grond van onze overeenkomst met ‘De Taalwacht’ van het A.N.V. hebben wij dit college verzocht, de opmerking onder de aandacht van de tramdirectie te brengen. Als die nu maar ‘De Taalwacht’ op taalgebied als haar meerdere erkent!