Onze Taaltuin. Jaargang 8

Een vergissing van Pater Poirters

In Den Spieghel van Philagie vertelt Pater Poirters - men zie de heruitgaaf van den in 1674 verschenen derden druk door J. Salsmans te Leuven in 1937, Kon. Vla. Acad. voor Taal- en Letterk. Uitgave van het Salsmans-Fonds Nr. 4. p. 245 - van de verstervingen van de H. Hedwigis, hertogin van Polen, het volgende: ‘Sy hadde twee bedden, het een was een bedde van Parade, van de sachste swaene pluymen, met kostelijck decksel en met een rijck be-hanghsel; ieder een gheloofde dat de Hertoghinne op dese ledikant haer begaf tot de ruste, soo oor-deelden de Hovelinghen. Maer het was verre van daer: want sy hadde in het ver-borghen een slecht, erm, hert strooyen-saxken, daerse alle nachten gonck op rusten schier sonder ruste. Het voor-beeldt van eenen

[p. 374]

ghekruysten Jesus aen eenen rouwen en herden boom stervende werckt altijdt sterck op de ghemoederen van sijne dienaeressen.’

Met de woorden: schier sonder ruste wil Poirters blijkbaar de dunk van de heldhaftigheid zijner heldin nog versterken, maar hij ziet over het hoofd, dat deze voorstelling met zich zelf in tegenspraak is. De hardheid van de stro-zak is immers, als men er gelijk St. Hedwig ‘alle nachten’ op slaapt, allerminst een beletsel voor een verkwikkende nachtrust. Pater Poirters was zich dit evenwel niet bewust in zijn ijver om aan de klaarblijkelijke deugd van nederigheid nog die van lichamelijke versterving toe te voegen, maar deed dit laatste dan ook op niets-bewijzende wijze.

A. WEIJNEN.