'n Diabolisch Algemeen Beschaafd
In ‘Mariken van Nieumeghen’ (ik citeer de uitgave van de Wereldbibliotheek, bezorgd door Dr C. Kruyskamp) zegt Die Duvel in de vrz: 158-165:
‘Ick hebbe mi selven toeghemaect rechtveerdich
Al waer ick een mensche, ende al bi Gods ghedooghe:
Tes al te passe, sonder mijn een oghe,
Die is of si mi uut waer ghesworen.
Wi gheesten en hebben dye macht niet, dats verloren,
Ons te volmakenne doer gheen bespreck:
Altoos es aen ons eenich gebreck,
Tsi aen thoot, aen handen oft aen voeten’.
In 1864 schreef de Roermondse letterkundige Emile Seipgens (1837-1896) 'n Opera bouffe in twee actes, ‘Schinderhannes’ getiteld. 't Werkje werd geschreven op 'n eigen tekst, maar voorzien van bestaande melodieën. 't Gegeven is ontleend aan 't optreden van de bekende roversbendeleider Johannes Bückler, die in 't begin van de 19e eeuw 't Rijnland onveilig maakte en z'n ziel aan de duivel zou hebben verkocht.
In 'n artikel in de NTg. 29 van de hand van Jacob Hiegentlich (1907-1940) verwondert deze auteur zich er over dat, ofschoon 't hele zangspel in 't Roermonds taaleigen is geschreven, alleen de Limburgse Moenen ABN spreekt. Als neerlandicus had Hiegentlich op z'n minst 't vermoeden kunnen koesteren, dat 't ‘gebreck’ van Seipgens' duivel wel eens z'n onbekendheid met het Roermonds dialekt kon zijn geweest.
Blijft natuurlijk de vraag wat verkieslijker is: 'n fysieke of 'n polyglottische handicap!
Roermond, juni 1969
paul c.h. van der goor