De Nieuwe Taalgids. Jaargang 54

Correcties bij Kloos.

I.

In zijn artikel Een derde sonnet voor Dora? (NTg. LIV, blz. 243) herinnert de heer Van Eeten aan twee eerdere publikaties, waarin enigerlei conclusie werd getrokken, althans gesuggereerd, uit het feit dat Kloos ‘de twaalflettergrepige eerste regel’

O vrouwe! ik weet niet of de sterren weenen, -

geschreven heeft als aanvang van een sonnet dat aanvankelijk ‘Sterfelijke sterren’ blijkt te hebben geheten, maar dat zonder titel als nr. LVIII is opgenomen in de bundel ‘Verzen’ van 1894.

Nu is het moeilijk van een feit te spreken, wanneer men enkel te doen heeft met een misverstand. De aangehaalde regel immers is een doodgewone vijfvoetige jambe, waarbij de -e van het woord ‘vrouwe’ volgens negentiende-eeuws voorschrift moet versmelten met de daarop volgende klinker van ‘ik’, terwijl de laatste lettergreep van ‘weenen’ als slepend rijmdeel uiteraard buiten de telling blijft.

II.

In haar interessante Kanttekeningen heeft Mevrouw Nijland-Verwey zich terloops bezig gehouden met een regel uit éen der sonnetten van Perk voor Kloos, namelijk:

Als toen ge eens dacht, u zou mij vreemdheid storen

en daarbij de vraag gesteld, wat dit eigenlijk moet betekenen ‘wanneer in het tweede lid hiervan geen drukfout staat?’ (NTg. LIV, blz. 270).

Mijn uitgave van Perks Verzamelde Gedichten (Amsterdam 1957) ter hand nemende, vind ik inderdaad déze woorden afgedrukt als door de dichter tussen haakjes geplaatste, voorlaatste versregel van sonnet XXV uit de cyclus Verzen voor een vriend. Maar op blz. 188 staat levensgroot de waarschuwende aantekening: ‘vs. 13 vrijwel geheel onleesbaar’. Zo'n graad van onleesbaarheid geeft iedereen het recht, niet ‘mij’ maar ‘mijn’ te lezen, en daarmee de zin duidelijker te doen zijn. Ook ik heb van dat recht gebruik trachten te maken, maar tot mijn spijt zonder succes. Want het is een drukfout.

G. Stuiveling.