Hypercorrect, maar etymologisch correct.
De hypercorrecte d is naar zijn aard niet-etymologisch: zie Schönfeld, Hist. Gramm.5 § 35, IV. Hij kan evenwel ook etymologisch juist zijn, namelijk in woorden waarvan de schrijfwijze de historische d niet heeft bewaard. Dat doet zich voor bij vouwen (mnl. vouden, hd. falten, eng. to fold). Zo kon de utrechtse winkelbediende, die ik in juni 1957 van een kinderwagen hoorde zeggen U kunt 'em helemaal opvouden, door overmatig streven naar correctheid komen tot de historisch-etymologisch juiste vorm.
C.B.v.H.