De Nieuwe Taalgids. Jaargang 34

Kroniek en kritiek.

Interpunktie in teksten, bestemd om voorgedragen te worden.

Met ingenomenheid maakten wij kennis met het bundeltje Los van de letter, onlangs door Dr. J. Karsemeyer en Dr. G. Kaze-

[p. 237]

mier uitgegeven. Zowel hun keuze als hun leiding is in veel opzichten te prijzen, en zal een levend onderwijs stellig ten goede komen. De volgende opmerking is dan ook voornamelijk bedoeld als wenk voor een herdruk, en voor de velen die - naar wij verwachten - nu reeds van dit boekje gebruik zullen maken. In de inleiding (blz. 9) lezen wij de volgende raad: ‘In de eerste plaats kun je rusten, waar de schrijver een leesteken heeft geplaatst. Niet over punten, komma's, komma-punten, dubbel punten heenlezen!’ Dit zou behartigenswaard zijn, als alle teksten zorgvuldig ritmisch geïnterpungeerd waren. De kritische lezer zal dadelijk opmerken dat dit niet het geval is. De bewerkers hebben n.l. alle stukken afgedrukt met de eigen interpunktie van de auteurs. Enkele blijken daaraan zorg besteed te hebben, hoewel vaak op grond van de redekundige schoolregels: geen komma vóór en; steeds een komma voor een relatief. De meeste auteurs plaatsten de leestekens slordig en stelselloos. Wie daar rusten neemt, leest slecht! Intussen weten de bewerkers zelf dit zeer goed. Zij hebben n.l. op eigen wijze, met schuine streepjes, de rusten aangegeven, die volstrekt niet samenvallen met de komma's. Bewijzen daarvoor vindt men op elke bladzijde. Of de lezers het met de aangegeven rusten overal eens zullen zijn, valt te betwijfelen. M.i. vereisen ze een nauwkeurige herziening. Bovendien moet men de leerling goed duidelijk maken, dat ze evenzeer ‘los van de streepjes’, als ‘los van de letter’ moeten zijn. Verzwaring of verlichting van het accent zal onmiddellijk wijziging brengen in de ritmische struktuur van de zin.

C.d.V.