De Nieuwe Taalgids. Jaargang 11

Over naamvallen.

Luyden, die ter loops in 't Latijnsche land gheweest zijn, en noyt de Grieksche kust ghezien en hebben, willen gemeenlick de bet-weters scheeren, en haer woorden met bloemtjes schilderen, daer zy de gheleerde ooren gheesselen, en de goede maghen doen omme-keeren. Wanneer zy Duytsch spreken, 't is met onderscheyd van Casus: zulcks dat Dominum Cornelium, by hun, een fraeyen Heer is...

(Johan de Brune: Bankket-Werck van Goede Gedachten, I No. 780).