Het vers.
Een vers moet aan strenge regels gebonden zijn. Juist de strenge regelmaat van het schema, van het eigenlijke metrum (wèl te onderscheiden van de éénvormigheid) geeft door haar tegenstelling met de oneindige verscheidenheid van den rhytmus de groote betoovering aan het vers, evengoed van tegenwoordig als aan dat van vroegere tijden. Er is toch ook een dansmuziek in den kloppenden polsslag der extase, waarin we onze verzen tot ons voelen komen en hoe ware er ooit dans zonder regelmaat, hoe vrij ook de golvingen zijn, waarop de dansende zelf zich kan laten wiegelen?
H. Boeken (in De Nieuwe Gids, April 1909).