Taal en Tongval. Jaargang 6
(1954)– [tijdschrift] Taal en Tongval– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 130]
| |
Maaseiks 1582Over de ontwikkeling van de dialekten na de 16de eeuw valt er uit de bijna kleurloos geworden ambtelijke geschriften niet veel meer te halen, maar wél uit meer vertrouwelijke teksten zoals familiebrieven, dagboeken, receptenverzamelingen, beredeneerde rekeningen. Uit lokale tijdschriften kennen we enkele specimens betreffende de Belg.-Limburgse dialektenGa naar voetnoot1; die enige historische waarde hadden, werden echter meestal door de uitgevers verstaanbaar gemaakt, d.i. vernederlandstGa naar voetnoot2. Mogen we daarom vooruitlopen op een eventuele volledige uitgave van een schrijfboekGa naar voetnoot3 waarin van 1582 tot 1828, in één zelfde familie, allerlei opgetekend werd dat van belang was voor het gezin: geboorten, plaatselijke gebeurtenissen, weervoorspellingen, recepten, beschrijvingen van geneeskrachtige kruiden, enz. We geven het oudste, uit 1582 en 1583, en hoewel de folkloristische waarde in het algemeen niet buitengewoon is, laten we een huismiddeltje voorafgaan (p. 98, ± 1700) dat misschien nog diensten kan bewijzen aan de dialektgeografie: | |
[pagina 131]
| |
Om niet meude te woerden alsmen reyst ofte gaet Vanget 12 quacvoersten van dy greunsten ende doetse doet, ende daer naer laetse drogen in eenen backhoven. Als sy nou droeg sullen syn, so maeckse tot stof, ende als sy wel kleyn syn als aschen ofte stoef, seeft dan dien stoef doer een seef, ende van dese aschen niemt vol een noetschael, dy doet in vwe hoesen onder, heer en daer.
⁎ * ⁎
(Binnenkant omslag)Ga naar voetnoot4 Dyet boeck hoert toe Daenyel Leysenn. Myen begeren moet ych ont beren. DaetGa naar voetnoot5 doet beduaenckGa naar voetnoot6. Ych saelt noch krygen; des wyl ych swygen, aelGa naar voetnoot7 vyllet laenck. 1582. (p. 297) Anno 1583, doen hetGa naar voetnoot8 Welm Hammeckkers die haerGa naar voetnoot9 aen ons gegolden, het hondert voer acht endarttych den halven scwerGa naar voetnoot10 bb.Ga naar voetnoot11; daer op hetGa naar voetnoot8 hie ont faengen twe hondert ende tachtentych stuck ochGa naar voetnoot12 die haerGa naar voetnoot9 daer vaen. Noch hebben wie ennen anderen koepGa naar voetnoot13 ge mackt; daer nae soe het hi gelaift vor het hondert ennen daler; dar op het hi ontfangen vaen ons 0093 stuck. Hier op ontfangen vaen Hameker ens dri golden, noch ens ontfangen dordenGa naar voetnoot14 halven golden bb. ende ennen scwer. Noch ontfangen 25 scwer bb. (p. 299) Als men schref dusent vyef hondert ende drye en taechtentych yaer, doen vaesGa naar voetnoot15 hier en diefereinssyensGa naar voetnoot16 in diet laent aen gaende vaen die vaesten, vaentGa naar voetnoot17 ynt laent vaen Luick waes die vaesten thien daeg erGa naar voetnoot18 sie waert in daet lant vaen Gulyck. DaetGa naar voetnoot5 haeden die papen soe in gestaeltGa naar voetnoot19, vaent sie wolden seggen daet die yaeren sich al te met ver anderde, daet opGa naar voetnoot20 sommyge yaren ettelyckkeGa naar voetnoot21 daeg te kort kommen waes; als dat si seggen wolden dat sich der tit en winnichGa naar voetnoot22 wer loepen hed, dat int yaer ettelycke dage te koert commenGa naar voetnoot23. Anno 1583 doen ys geboeren onsen Tissen twede kyndt, den ersten daeg in den Auggustus maent, op Maeria Maedde lenen daeg, die op ennen Vridaech des morgens tussen drie ende vier orrenGa naar voetnoot24. (p. 56) Om te maeckken daet daet die honden op v niet en baessen. Draecht over v daet kruiet metten wortel, serpentyneGa naar voetnoot25 oft ander kruydt. Om te doen comen ander duyven oft voegelen tot v huys. Nemt gherst gheweyct in semGa naar voetnoot26 ende nempt Daet daer gie v duyven spuystGa naar voetnoot27 ende die voegelen sellen daer in vergaederen. | |
[pagina 132]
| |
Om ynck te maeckken ende waet daer mede schryeven woert en etten die muysen niet. Nempt alssenGa naar voetnoot28 waeter en mengt daer mede uwen ynckt en waet boecken men daer mede schryft, syn beschermt voer die muysen.
Om hayr te verdryeven vaen eenyge plaetse. Bestryeckt eenyge voeGa naar voetnoot29 plaetse des lychaems metten bloede vaen een vlermuys; daer en saelt hayr nyet mer groeyen.
Om te maecken dattet volck aen v tafele oft yn v kaemere al swert schijnen sael. Doet olyven olie in en lampe ende doet daer toe poeder vaen eert glas ende onsteeckt daen die lampe ende alle dat volck daer ontrent sael schynen al swert gelyck Egiptenaers.
(p. 57) Om te proeven oft en meysken maecht is. Bernt moeder kruytGa naar voetnoot30 ende laet daet meysken den roock onfaengen in haren neuse. En ysse gen maecht, dan salse haer bepissen; en isse maget, soe en sal si dat niet doen. Oft nempt grau netelen als sie groen syen ende laetse daer op pissen; ende ys gen macht, so sullen die netelen verdorren ende vael worden ende anders niet.
Om vogelen te vangen. Nempt garste end legtse en weynich in dat sop vaen wijn ruytenGa naar voetnoot31 ende werpt daen dien garste daer die vogelen comen; daen soe moechdyse vangen.
Om endrachtigheit end vrede te macken tussen man ende wijf ende die dickwyls onens syn. Gheft man en wyf beyde te saemen te dri[n]cken wt eenen croesen waetter geheten valeriane ende sy sullen verenigen ende te samen te passe vredtsamelyck leven.
Om en keersse te ontsteken dye men niet ut geblaesen en kan. Nemt en hoolpypeGa naar voetnoot32 vaen ennen kempen stelGa naar voetnoot33 ende vult die met solffer ende maect dat werm ende dan ontsteeckt dat en sal niet utgaen vaen wynt oft blasen.
Om te sin soe wel bie nachte als by dage. Bestryct v oogen met blotGa naar voetnoot34 van en vleermuys ende gie sult soe wel sin.
(p. 58) Om te wetene oft en sieck mens sael leven oft sterven. Nemt grau netelen en doet die in die vryneGa naar voetnoot35 oft pisse vaen dien sicken persoen en blyven die netelen groen, soe sal hie leven, ende verdorrense, so salt anders sien. Oft nemt bergenGa naar voetnoot36 speck en wryft daer mede die planten vaen den voeten vaenden siecken mensche; daen worpt dat bergen speck vor eenen hont, yst dat die hont dat eet, soe sal die siecke mensche genesen; ende en willet die hont niet eten, soe sael die siecke mensche sterven.
Luik. J. Moors |
|