De taal- en letterbode. Jaargang 6

Bladvulling.

In den Grimb. O. II, 5100 vlgg. wordt ons de strijd van Heer Geraert van Ophem en den Heer van Dongelberghe beschreven. Zij rijden op elkander in sneller ‘dan een swaluwe soude vliegen’, en doorsteken elkanders schilden. En nu vervolgt de dichter in vs. 5127:

Daer na quamen si te samen
Beiden met hoeden ende met lichamen,
Dat si tvel af jochierden,
Ende hem beide ter erden stierden
Met haer sadelen tusschen haer been;
Want daer en was vergaert geen
So vast, sine mosten breken.

De lezing van het andere Hs. levert nogal eenig verschil:

Daer na quamen si te samen
Metten hoofde ende metten lichaeme,
Dat sy wel daeraf jochierden,
Ende hemselven ter eerden stierden
Met haeren saddelen tusschen haere beenen;
Want daer en was deghen so groote gheene
So vaste, sy en moesten breken.

In geen der beide teksten geeft de voorlaatste regel een zin: zoowel vergaert als deghen so groot is bedorven.

[p. 80]

Zij reden met zulk een woest geweld op elkander in, dat zij ‘met haer sadelen tusschen haer been’ van hunne paarden tuimelden. Dit werd veroorzaakt doordat er iets brak. En wat was nu niet zóó vast om den geweldigen schok te doorstaan, wat moest er breken, waardoor de beide ridders zandruiters werden? Met één lettertje desnoods laat zich de breekbare waar in den tekst herstellen.

Want daer en was dergaert geen
So vast, sine mosten breken.

Geen buikriem zoo vast of ze moest breken.

In het teksthandschrift staat misschien wel dergaert (dergaert), dat de uitgever niet begreep en daardoor verhaspelde; in het andere is deghē fo g^ote, misschien na een reeks corrupties, uit derēgh'de, d.i. derengherde, daremgarde, tot onherkenbaar worden verknoeid. In het Mnl. vinden wij de vormen dargaerde, deregarde, darengherde, daremgherde (zie Oudemans, Pr. 2, 34; Gloss. Lorr. en Limb. enz.), Mhd. darmgürtel (Benecke 1, 593 b).

Daar de vorm dergaert, zoo ver mij bekend is, elders niet voorkomt, is het misschien beter daregarde, dargaerde, te lezen.

Eelco Verwijs.