Mr. A. Bogaers.
De wakkere grijsaard, die ondanks zijn hoogen leeftijd nog steeds werkzaam bleef en vooral in de laatste jaren zich aan eene ijverige beoefening onzer moedertaal had gewijd, is den 11den Augustus te Spa bezweken. Een zijner laatste opstellen - het allerlaatste werd in het Vlaamsche tijdschrift de Toekomst opgenomen - mogen wij onzen lezers aanbieden. Ware het hem vergund geweest, zeker zoude nog menigmaal onze Bode de proeven zijner werkzaamheid hebben mogen ontvangen. Bogaers toch had dadelijk eene krachtige medewerking toegezegd, en hij heeft die belofte gehouden. Het staken der uitgave van den Taalgids door den dood van Te Winkel deed hem leed, hij meende dat een nieuw tijdschrift het oude moest vervangen. Toen nu bij ons het plan rijpte om de redactie van den Bode op ons te nemen, hadden Bogaers en Dr. De Jager, beide met ons voornemen onbekend, van hunne zijde pogingen aangewend om een nieuw tijdschrift in het leven te roepen. Doch zoodra zij met ons plan bekend werden gemaakt, lieten zij het hunne varen en boden eene ijverige medewerking aan.
Was Bogaers hoog bejaard, zijne geschriften dragen geene blijken van den last des ouderdoms. De geest was frisch en levendig, en zeker, niemand zou in het doorwerkt stuk over Pillegift den arbeid eens grijsaards vermoeden.
Het is hier de plaats niet over de verschillende verdiensten van Bogaers uit te weiden: een enkel woord van hulde aan de nagedachtenis van een hooggeschatten en werkzamen medearbeider zij voldoende.
Auteursrechtvrij