Surinaamsche Almanak voor het Jaar 1845



[pagina 191]
De pijlen der liefde. Venus zoon schoot eens een pijltje Op de schoone Psyché af; Maar hij zag ontroerd het schichtje Wederkeeren tot zijn straf. Amor voelde 't kleine hartje Diep gewond door eigen schuld, En hij haakte naar zijn Schoone Steeds met brandend ongeduld. Maar hoe ras was Moeder Venus Achter het geheim van 't kind! En ontnam hem zijne liefste, Door hem, ach! zoo teêr bemind! Toen wou hij niet weêr beminnen, Zwoer het met een' duren eed, En hij maakte wederhaakjes Aan de pijltjes, die hij sneed.
[pagina 192]
Om wanneer hij, lieve Schoonen! Uw gevoelig harte wondt, Gij het niet zoudt kunnen heelen Zonder dat ge uw' boezem schondt. Daarom, meisjes! laat u raden, Op de ervaring is 't gegrond, Laat zijn schichten stille zitten En verergert niet de wond. Want geen pijltje keert er immer Tot het Liefdegoodje weêr, En het zoete kozend minnen Doet hij zelf toch nimmermeer. Aug. Stafford.