Surinaamsche Almanak voor het Jaar 1845

[p. 169]

De koe.
(Eene Fabel.)

Daar lag, voor 't eerst haars levens,

Een koe in 't kraambed neêr,

En zoogde haren zuigling,

En zuchtte keer op keer.

‘Mijn kind, in smart geboren!’

Dus borst ze in tranen uit,

‘Uw moeder is verlaten

En aan de smart ten buit.

Uw vader ziet naar moeder,

Noch teedren zuigling om;

Maar maakt zijn hof bij maagden

Van 't jeugdig koeijendom.’

Ach! had de koe geweten,

Hoe de Eedle Sultan leeft,

En hoeveel schoone vrouwen

Zijn Turksche Hoogheid heeft,

[p. 170]

 

Welligt had meer tevreden

 

Ze in 't kinderbed geweest,

 

Dat toch zijn Turksche Dames

 

En zij was slechts een beest.

 

 

 

Zoo slaakt de mensch zijn klagten

 

Ook vaak in groot getal,

 

Om 't geen hem deze wereld

 

Wel nimmer schenken zal.

Aug. Stafford.