In memoriam Frans Van Bladel
het is dat kleine meisje hoop
dat de mensen zien laat, zien soms even,
wat in het leven mogelijk is.
Frans Van Bladel S.J. is op zondag 30 mei jl., twee dagen voor zijn achtentachtigste verjaardag, in Heverlee overleden. De laatste jaren kampte hij met een verslechterende gezondheid, en de laatste dagen voor zijn overlijden ging zijn toestand verder achteruit.
In de geschiedenis van Streven heeft, naast oprichter Frans De Raedemaeker, niemand zozeer zijn stempel op het blad gedrukt als Frans Van Bladel. In 1951 verscheen zijn eerste bijdrage, in 1956 werd hij lid van de redactie. Een jaar later werd hij benoemd tot hoofdredacteur. Met plezier kon hij in later jaren vertellen dat deze benoeming hem werd meegedeeld door middel van een briefje dat de toenmalige rector van het jezuïetenhuis in Leuven, waar Frans destijds woonde, onder de deur van zijn kamer door schoof. Hij vervulde de functie tot 1973, en opnieuw van 1981 tot 1987. Nadien bleef hij redacteur - tot aan zijn verhuizing naar Heverlee in 2008, toen hij meer afstand moest nemen, met onverminderde betrokkenheid. Jongere redacteuren mochten steeds rekenen op zijn adviezen, zijn kritische en vaak zeer uitgesproken meningen over ingekomen teksten, maar ook over wat er in de wereld gebeurde.
Als hoofdredacteur had hij helderheid en toegankelijkheid hoog in het vaandel staan: Streven mocht over moeilijke onderwerpen gaan, het moest juist dan voor een breed publiek leesbaar zijn. Met dit doel voor ogen was geen moeite hem te veel: sommige bijdragen herschreef hij letterlijk zin voor zin. Inhoudelijk legde hij de nadruk op sociale gerechtigheid vanuit een christelijke inspiratie. Juist daarom moest Streven openstaan voor wat zich afspeelde in de maatschappij, in de kunst, literatuur, filosofie, en vooral niet te veel aandacht besteden aan binnenkerkelijke ontwikkelingen.
Zijn grote kwaliteiten als taalkunstenaar zette Frans ook in als vertaler. Voor de voordrachtskunstenares Tine Ruysschaert maakte hij een prachtige en veelgeprezen vertaling van het Markusevangelie. Van zijn andere vertalingen verdient hier Het kleine meisje hoop, naar Charles Péguy, te worden genoemd, waaraan het motto van dit in memoriam is ontleend.
Wij gedenken Frans Van Bladel in dankbaarheid.
Auteursrechtelijk beschermd