Proficiat!
Begin juni wordt Frans Van Bladel tachtig. Bij die gelegenheid wil de redactie van Streven hem eren. Wij hebben niet de gewoonte onze medewerkers in de kijker te plaatsen. Maar Frans Van Bladel is voor ons niet de eerste de beste. Al sedert 1956 werkt hij mee met de redactie. Van 1957 tot 1973, en weer van 1981 tot 1987 heeft hij het tijdschrift geleid, alles samen bijna vijfentwintig jaar lang. Nog steeds is hij lid van de redactie.
Omdat Frans Van Bladel niet graag in de schijnwerpers staat, houden wij onze hulde bescheiden. Wij hebben drie vrienden van hem uitgenodigd voor dit nummer een korte bijdrage te leveren. Wat Streven aan hem te danken heeft, kan echter nog het beste blijken uit de kwaliteit en relevantie van wat hij zelf in de loop der jaren geschreven heeft. Daarom publiceren we enkele teksten van hem hier opnieuw. Wij hebben geopteerd voor een artikel over ‘Utopisch denken’ uit 1973, omdat Frans voor dat onderwerp altijd een bijzondere belangstelling heeft getoond - zijn eerste artikel in Streven, over de novelle Wir sind Utopia van Stefan Andres, is in december 1951 onder de titel ‘Utopia of hoop?’ verschenen -en omdat dit onderwerp in de huidige context van algemene lusteloosheid en politieke desillusie zeker alle aandacht verdient. De kracht om zich een leven lang voor een tijdschrift als Streven in te zetten heeft Frans Van Bladel geput uit de overtuiging, dat de inspanningen die nodig zijn om vrijheid te veroveren op allerlei onvrijheden, om zorgvuldig om te gaan met de taal en om helder te leren denken allemaal oefeningen zijn in dezelfde levenskunst. Dat moge uit enkele fragmenten uit twee andere artikelen van hem blijken.
Van de toewijding van Frans Van Bladel hebben de lezers van Streven jarenlang de vruchten onder ogen gekregen. Daarom is het passend dat wij hem nu allen tezamen van harte proficiat wensen.
De redactie
Auteursrechtelijk beschermd
