Zestig jaar Streven
1933-1993
Alle Cultuur is Streven (Huizinga)
Dit jaar viert Streven zijn zestigste verjaardag. Zestig jaar is voor een tijdschrift een eerbiedwaardige leeftijd. Maar wordt een tijdschrift ooit wel oud? Generaties redactieleden, auteurs en lezers lossen elkaar af en zorgen voor een continue verjonging. Maar er is meer. Streven heeft zich altijd gericht op een mentale generatie die dwars door vele lagen, leeftijds- en ideologische groepen heenloopt. Een mentale generatie veroudert niet en is daarenboven erg stabiel. Zij is Streven over de jaren heen trouw gebleven. Er zijn zelfs lezers die het geboorteuur van Streven hebben meegemaakt.
Het mag op zich al een wonder heten dat wij de culturele en maatschappelijke aardverschuivingen van de laatste decennia hebben overleefd. En toch weer niet. Wie Streven leest, weet dat het die veranderingen niet alleen registreerde maar vaak voorzag en tijdig integreerde. Zo o.a. het pluralisme in geloof en cultuur, de secularisatie, de multiculturele samenleving, de inculturatie van het theologisch denken - met name de bevrijdingstheologie in Latijns-Amerika -, het doorbreken van het Eurocentrische denken. Sinds Streven, twee jaar geleden, weer een tijdschrift werd van en voor Vlaanderen en Nederland, is het ook op dit gebied grensverleggend.
Terecht noemt Streven zich een ‘cultureel maatschappelijk maandblad’. Het zoekt zowel naar de culturele vormgeving van de samenleving als naar de maatschappelijke verankering van de cultuur. Cultuur is een omvattend begrip, inclusief veeleer dan exclusief. Streven besteedt dan ook aandacht aan een brede waaier van culturele verschijnselen: godsdienst, filosofie, geschiedenis, litera-