[Januari 1990]
Ignacio Ellacuría, Segundo Montes...
Ignacio Ellacuría, Segundo Montes, Ignacio Martín-Baró, Armando López, Joaquín López y López, Juan Ramón Moreno: zes namen die nu aan de lijst van de ontelbare vermoorden in El Salvador, bekende en onbekende, zijn toegevoegd. Zes jezuïeten die in de nacht van 16 november op de campus van hun Centraalamerikaanse Universiteit op beestachtige wijze zijn afgeslacht, hun hersenen stukgeschoten opdat vooral daarvan niets zou overblijven. Voor ons zijn het niet alleen maar namen, maar medebroeders, en vrienden. Vooral met een van hen, Ignacio Ellacuría, de rector van de Universiteit, waren we vertrouwd.
Toen hij drie jaar geleden in Leuven op bezoek was, hadden we een gesprek met hem dat we in Streven publiceerden: El Salvador. Religieuze, sociale, politieke impasse (juli 1985). Eerder hadden we al een artikel van hem opgenomen: Drie kerken in Centraal-Amerika (december 1983). Het artikel dat hij een week voor zijn dood beloofde te schrijven over de relatie tussen de Salvadoraanse campesinos en de sermoenen die de theoloog Thomas Müntzer preekte voor de Duitse boeren in de 16e eeuw, zal nooit verschijnen.
Hij wist dat hij op een dodenlijst van dertien politici, vakbondsleiders en professoren bovenaan stond. ‘Ik weet dat ik door de doodseskaders bedreigd word, maar ik blijf er rustig bij. Mij vermoorden heeft volstrekt geen zin’.
Heeft zijn dood geen zin? Heeft de dood van al diegenen die hun leven geven voor de bevrijding van de armen in dit door onmenselijk geweld geteisterde land geen zin? We kunnen het niet geloven.
Auteursrechtelijk beschermd