Streven. Jaargang 3

[p. 194]

Financieele Kroniek
New-York Stock Exchange - Amerikaansche zilverpolitiek en China
door J. Nolf, Wisselagent,
Lid van de Antwerpsche Effectenbeurs.

Dat de heropleving van het Amerikaansche bedrijfsleven op de New-Yorksche Beurs haar weerslag heeft, behoeft geen betoog. De totale beurswaarde van de op de Stock Exchange genoteerde aandeelen, die in April l.l. circa 31 milliard Dollar bedroeg, werd in September l.l. op 40 milliard Dollar geraamd. De cijfers voor de maanden Juli en Augustus 1935 waren respectievelijk 37 en 39 milliard Dollar. Het lidmaatschap van de Stock Exchange dat kan verkregen worden door aankoop van een 'seat' is natuurlijk in dezelfde verhouding gestegen. Kon men in April l.l. nog met $74.000 rondkomen, in October l.l. moest men daarentegen $140.000 aanwenden.

De Securities and Exchange Commission heeft in December 1934 bepaald dat al de op de New-York Stock Exchange genoteerde effecten van buitenlandsche Staten en Maatschappijen moeten geregistreerd worden. Dit brengt inzonderheid voor de betrokken maatschappijen de verplichting mede alle gegevens omtrent den Raad van Beheer en cijfers betreffende het zakenverloop mede te deelen. Op heden hebben slechts twee Staten aan het verzoek van de S.E.C. beantwoord, namelijk Argentinië en Denemarken. Inmiddels is de termijn verstreken waarop maatschappijen hunne effecten konden laten registreeren en daar het meerendeel geweigerd heeft zich aan de voorschriften van de S.E.C. te onderwerpen, is de noteering van hunne effecten op de New-York Stock Exchange op 1 November geschorst.

Onder meer zijn de Amerikaansche certificaten van aandeelen Royal Dutch van de noteering geroyeerd, hetgeen in Europeesche beurskringen groot opzien gebaard heeft.

De zilverpolitiek die door de Silver Purchase Act van Juni 1934 is ingeluid en waarbij aan President Roosevelt machtiging verleend wordt zilver aan te munten en zijne waarde in verhouding tot de waarde van het goud te bepalen, is tot op heden in een gematigd tempo voortgezet. Het zilver dat toentertijd 43 cents per Amerikaansch ounce troy (31,09815 gram) noteerde, zal geleidelijk tot $1,29 per oz, tr.

[p. 195]

opgevoerd worden. De zilverprijs die in April l.l. reeds tot 71,11 cents per oz. tr. was gestegen, is inmiddels wederom gedaald op 65 3/8 cents ten gevolge van de daling van den zilverprijs op de wereldmarkt en die als oorzaak de groote toevoer van zilver uit de Aziatische landen had. Dit heeft eene tijdelijke verslapping in de zilveraankoopen teweeggebracht. Echter zou, volgens eene verklaring van den Heer BROWNELL, president van de American Smelting and Refining Cy, de regeering volharden in hare zilverpolitiek, hetgeen trouwens onlangs nog door den Secretaris van de Schatkist, den Heer MORGENTHAU is bevestigd, en binnen vier jaar tot de wederinvoering van het bimetallisme moet leiden. Men weet dat het in de bedoeling van de regeering ligt de bankbiljettencirculatie door 75% goud en 25% zilver te garandeeren. Of dit programma zonder meer zal kunnen ten uitvoer gebracht worden, daarover verkeert men nog in het onzekere. De regeering schijnt trouwens eenige aarzeling te vertoonen en niet goed te weten waar ze naartoe wil. Een en ander heeft bij de parlementaire 'silvermen' eenige misnoegdheid teweeg gebracht.

* * *

De zilverhausse heeft natuurlijk haar weerslag gehad op het economische en financieele leven van de landen met zilveren standaard. Voornamelijk in Hongkong en in China waar de faillissementen elkander opvolgen, de werkloosheid vergroot en de inkomsten van den Staat besnoeid worden. Dit heeft als gevolg gehad de devaluatie van de Chineesche Dollar die op 3 November l.l. officieel is bekend gemaakt. Voortaan zullen enkel de bankbiljetten van de Centrale Bank van China, de Bank van China en de Verkeersbank wettelijke waarde bezitten. Andere als door deze uitgegeven bankbiljetten zullen moeten geruild worden tegen bankbiljetten van de Centrale Bank. Zilverschulden zullen mogen betaald worden in papierdollar. Het zilvermetaal zal genationaliseerd worden en houders van metaal zullen het tegen bankbiljetten moeten ruilen. De Centrale Bank van China zal de Centrale Reservebank worden en na twee jaar het monopolie voor de uitgifte van bankbiljetten verkrijgen. De Chineesche Dollarkoers zal waarschijnlijk gestabiliseerd worden tegen den sterlingkoers van 1 sh. 2½ pence, wat met ongeveer 9 fr. overeenkomt.

Er wordt beweerd dat de Chineesche regeering hare zilverreserves tot den aankoop van een gedeelte van den overtolligen Amerikaanschen goudstock zal aanwenden en later tot den gouden standaard overgaan. Moest dit echter met overhaasting gebeuren dan zouden gelijktijdig

[p. 196]

uit diverse bronnen groote hoeveelheden zilver op de Londensche markt aangeboden worden en aldus de Amerikaansche zilverpolitiek in de war gestuurd worden, daar Amerika om de koersen te steunen wederom als eenige kooper op de markt zou moeten optreden.

Wat de buitenlandsche banken in China betreft, zouden deze, krachtens het privilegie van exteritorialiteit, hunne zilverreserves niet tegen bankbiljetten moeten ruilen en daaromtrent met de Chineesche Regeering overeenkomsten mogen sluiten. Het zilver zal waarschijnlijk tegen eene door China als genoegdoening te betalen premie afgeleverd worden.

De regeeringen van Noord China en Canton hebben zich met de muntpolitiek van de Regeering van Nanking accoord verklaard, hetgeen eenig opzien heeft gebaard daar Canton tot heden toe de controle van de Centrale Regeering niet heeft willen erkennen. Wat Noord China betreft, zal er moeten afgerekend worden met Japan, omdat daardoor de Japansche plannen omtrent de vestiging van eene autonome regeering in Noord China worden belemmerd. Volgens de laatste berichten zou Japan dan ook aan Noord China het verbod hebben opgelegd hare zilverreserves aan Nanking af te leveren. Inmiddels heeft nu ook Hongkong het embargo op het zilver gelegd en mag men eene spoedige devaluatie van de Hongkongdollar verwachte.

De Chineesche monetaire maatregelen, die onder de leiding van den Engelschen Raadgever voor Aziatische zaken, Sir Frederick LEITH ROSS doorgevoerd werden, hebben in Japan eene anti-Britsche beweging als gevolg gehad, inzonderheid als protest tegen eene eventueele Engelsche leeningspolitiek in China, waartegen Japan zich immer heeft verzet. Het gerucht heeft namelijk de roode gedaan dat Engeland eene Stabilisatieleening groot $49 millioen zou aangeboden hebben tegen verleening door China aan Engeland van enkele economische voordeelen, onder meer het uitvoeren van een reorganisatieplan van de Chineesche spoorwegen door eene investeering van $12 millioen Engelsch kapitaal. Dit heeft in Japan de vrees doen ontstaan dat hare economische politiek in China daardoor zal worden tegengewerkt. Uit Tokio wordt er inmiddels gemeld, dat Japan zou voorgesteld hebben eene door een Internationaal Comité gecontroleerde leening groot £10.000.000 aan China te verstrekken. Dit bericht werd later gelogenstraft omdat Japan geene Internationale Controle over China wenscht.

Wat de zilverstock te Shangai betreft, wordt deze op $300

[p. 197]

millioen geschat en de biljettencirculatie die door de Centrale Bank zal gegarandeerd worden beloopt op heden $500 millioen. Of de nationalisatie van het zilver in het binnenland van een leien dakje zal loopen is eene andere kwestie, daar de hausse van het zilvermetaal de Chineesche bevolking tot oppotten van zilver heeft aangezet dat nu, als gevolg van de nationaliseeringspolitiek van de regeering, tegen bankbiljetten met dwangkoers zal moeten geruild worden.

* * *

In Londensche kringen hebben de Chineesche monetaire maatregelen aanvankelijk een vrijwel gunstigen indruk gemaakt. De Londensche beursnoteering voor Chineesche fondsen is met ettelijke percenten gestegen. Echter zijn, na de bekendmaking van de Japansche bezwaren, de koersen wederom gedaald. De financieele bladen leggen er den nadruk op dat de geheele wereld in het welgelukken van het experiment geïnteresseerd is, omdat daardoor eene bevolking van 450 millioen zielen wederom zijne plaats onder de wereldproducenten en consumenten zal innemen. De eerste gevolgen daarvan hebben zich reeds vertoond onder den vorm van eene verscherpte concurrentie onder de theeimporteurs.

Om nu tot de Amerikaansche toestanden terug te komen, mogen we vaststellen dat er reeds eene relatieve stabiliteit tusschen Dollar en Pond bestaat. Inzonderheid hebben in de laatste weken de Amerikaansche zilveraankoopen op de Londensche markt den Pondenkoers gesteund en aldus de Engelsche kapitaalvlucht als gevolg op de dreigende Engelsch-Italiaansche moeilijkheden eenigzins gecompenseerd. De rijzing van den Dollarkoers is daardoor gestuit en de Engelsche aankoopen van Dollareffecten zijn zonder invloed op de Engelsche valuta gebleven.

Wat de goudafvloeiïng naar Amerika betreft, is deze niet uitsluitend te wijten aan Europeesche kapitaalvlucht. De aantrekkingskracht van het Amerikaansche bedrijfsleven heeft die goudafvloeiïng in de hand gewerkt. Het gevaar voor eene goudinflatie is dan ook dreigend geworden en de kans op eene Internationale muntstabilisatie tegengehouden, omdat sommige Europeesche munten, waaronder deze van de goudblocklanden, wederom in gevaar komen. De groote toevloed van betaalmiddelen leidt tot verruiming van crediet en het economische leven van Amerika wordt daardoor op de spits gedreven. Mogelijk komt de vrees op dat deze betaalmiddelen kunnen teruggetrokken worden juist wanneer men er het meest behoefte aan heeft;

[p. 198]

door die vrees kon de heropleving stopgezet worden. Dit zou dus een terugkeer tot de crisis beteekenen.

De New-York Stock Exchange en de autoriteiten van de Federal Reserve Board hebben reeds de middelen overwogen om de aankoop van effecten door middel van speculatieve credieten en in 't algemeen de credietverleening op effecten in te krimpen. De oplossing van het vraagstuk wordt nog gecompliceerd door de 'open market' politiek van de Fed. Reserve Board die door aankoop van staatsfondsen credietuitbreiding in de hand werkt. De toestand is op het oogenblik aldus, dat de Federal Reserve Banks bij de Schatkist over een bedrag van bij de 7 milliard Dollar goud beschikken. De effectenportefeuille is, ten gevolge van de open market politiek tot circa 2¾ milliard Dollar gestegen en daarentegen bedraagt de wisselportefeuille slechts een 14-tal millioen Dollar, zoodat het activa bijna uitsluitend door goud en staatsfondsen is samengesteld. De daaruit voortvloeiende credietinflatie is in een gevaarlijk stadium getreden en men vraagt zich af hoe deze inflatie wederom zal teruggebracht worden, daar deze effectenportefeuille, de huidige stand van de markt in aanmerking nemende niet kan te gelde gemaakt worden. De beurskoersen die stilaan het uitzicht van een 'boom' vertoonen worden dan ook reeds in sommige kringen als gevaarlijk aangezien en door de autoriteiten van de Federal Reserve System van dichtbij gevolgd om tegelegenertijd doelmatig te kunnen ingrijpen.

November 1935.^*

* Dit artikel werd samengesteld aan de hand van berichten verschenen in diverse financieele kranten die we dan ook hieronder gaarne opsommen:
Agence Economique et Financière.
Financial Times.
Echo de la Bourse.
Dagelijksche Beurscourant.
Echo du Soir.