Mengelingen
De R.K. Universiteit te Nijmegen
In het Jaarboek 1932-1933 van de R.K. Universiteit te Nijmegen treffen we enkele interessante en aanmoedigende gegevens aan over die jonge maar bloeiende instelling. In zijne rede, gehouden ter gelegenheid van de overdracht van het Rectoraat, geeft Prof. Dr. Titus Brandsma, O. Carm., een overzicht van de tienjarige bedrijvigheid der Universiteit. Deze, gesticht in 1922, bevat thans drie faculteiten: die der Godgeleerdheid, der Letteren en Wijsbegeerte, der Rechtsgeleerdheid. Volgens de Nederlandsche Wet moet zij, binnen de 25 jaren van hare stichting eene vierde faculteit bezitten: die der medicijnen of die der wetenschappen. Na vijftig jaar bestaan moeten de vijf faculteiten opgericht zijn. Men hoopt dat de wettelijke grenzen meer dan eerbiedigd zullen worden, en eene vierde faculteit staat na een bestaan van slechts tien jaar, in het verschiet.
Acht-en-dertig hoogleeraars en docenten staan in den catalogus vermeld. Velen zijn door hunne wetenschappelijke werken ook in Vlaanderen bekend. We citeeren enkel namen als die van Bellon, Schrijnen, Van Ginneken, Duynstee, Molkenboer, Drerup, Hoogveld. Zij staan borg voor de degelijkheid van het onderwijs in de nieuwe Alma Mater.
Het aantal studenten is boven verwachting hoog gestegen. 'Van de 189, zegt de aftredende Rector, die het eerste jaar werden ingeschreven, is het getal dit jaar gestegen tot 531. Men had voor het eerste jaar op een 150, voor de latere jaren op een 400 gerekend.' (bl. 87).
Uit zijne rede blijkt verder dat de Nijmeegsche studentenschap niet ontsnapt aan hetgeen men zou kunnen noemen de 'wet der beroering' die alle studentenmiddens beheerscht en het den bestuurder soms lastig maakt. Nijmegen werd blijkbaar niet gespaard door het acute integralisme dat in sommige jonge katholieke Nederlandsche middens woedt. Het boek van H. Van Lieshout: 'Onze onevenwichtige jongeren' geeft een treffend beeld van deze beweging welke de bezorgdheid van Rector Brandsma gaande maakt.