Streven. Jaargang 20



[pagina 23]
Mensen van God een lied voor in de kerk. Niet als een storm als een vloed niet als een bijl aan de wortel komen de woorden van God niet als een schot in het hart. Maar als een glimp van de zon een groene twijg in de winter dorstig en hard deze grond zo is het koninkrijk Gods. Stem die de stilte niet breekt woord als een knecht in de wereld naam zonder klank zonder macht vreemdeling zonder geslacht. Kinderen armen van geest mensen gelouterd tot vrede horen de naam in hun hart dragen het woord in hun vlees. Blinden herkennen de hand dovemansoren verstaan hem zalig de man die gelooft zalig de boom aan de bron. Niet in het graf van voorbij niet in een tempel van dromen hier in ons midden is Hij hier in de schaduw der hoop. Hier in dit stervend bestaan wordt Hij voor ons geloofwaardig worden wij mensen van God Liefde op leven en dood. Huub Oosterhuis