dezen met de Nederlanders mogelijk te maken. Met Hatta, die een wel erg dubbelzinnige rol heeft gespeeld, had toevallig geen onderhoud kunnen plaats hebben. 'Aan de vruchtbaarheid zou het ten goede komen, indien in internationaal opzicht ten aanzien van dit probleem enige rust zou intreden.'
De redelijkheid van deze verzuchting staat boven twijfel. Maar de buitenwereld, met name de 'New-Delhi-conferentie' van 19 Aziatische staten en de V.R. hebben hun verborgen bedoelingen om zich met deze interne zaak te bemoeien. Pandit Nehroe, de premier van India, verklaarde wel, dat de Delhi-bijeenkomst niet bezield was van vijandigheid jegens een bepaald land, zelfs niet tegen Nederland, maar de resoluties, door deze vergadering aanvaard, geven daar geen blijken van. De Nederlandse actie van 18 December wordt een flagrante schending genoemd van het Handvest der V.N. Daarom moeten de republikeinse leiders onmiddellijk in vrijheid gesteld worden, opdat zij hun functie weer ongestoord te Djokjakarta zouden kunnen uitoefenen. De Nederlandse troepen moeten de bezette gebieden vóór 15 Maart ontruimd hebben. De republikeinse regering moet alle faciliteiten hebben voor communicatie met de buitenwereld. Tevens moet vóór 15 Maart de interimregering gevormd zijn en de Nederlandse troepen zullen, op aanwijzing van de C.v.G.D. uit geheel Indonesië worden teruggetrokken, waarna uiterlijk 1 October de verkiezingen voor een constituerende vergadering gehouden worden, terwijl op 1 Jan. 1950 de macht over geheel Indonesië volledig overgedragen zal zijn aan de V. Staten van Indonesië. Dat de Aziaten zulke exorbitante eisen stelden, kan men op verschillende gronden verklaarbaar maken. Maar dat de V.R. er nog een schepje boven op deed, zou men, op zijn zachtst gezegd, aan schuldige onwetendheid moeten toeschrijven. Hij heeft zich niets aangetrokken van de rede van koningin Juliana, waarin Zij de ernst en de goede wil van de Nederlandse regering onderstreepte. Onverstoorbaar heeft hij de verwijzingen van Dr. van Royen naar het gedrag van de Sovjet-Unie, toch ook lid van de V.N., ten opzichte van haar tegenstanders, van India ten opzichte van Hyderabad, van de Joden in Palestina, welke
staten alle in strijd met de besluiten van het Handvest en voorschriften van de V.R. hebben gehandeld, over zich heen laten gaan. De Britse houding in de V.R. liet zich niet beïnvloeden door scherpe opmerkingen in het Hogerhuis, als: 'De Nederlandse regering handelde niet anders als wij op Malakka deden om de orde te herstellen' of: 'De Nederlandse actie is fundamenteel juist, een standpunt, dat wordt gedeeld door elke competente Britse criticus' en: 'Men moet niet vergeten, dat sommige van deze republikeinse leiders collaborateurs met de Japanners zijn geweest en dat tot het einde toe bleven, terwijl de inheemse bevolking als geheel de terugkeer van de Nederlanders toejuichte'. Ook naar de stemmen uit Amerika, die op de financiële transacties van hun geldmagnaten met de republiek de aandacht vestigden werd niet geluisterd. Dr. Jessup zette zijn wil door en samen met Cuba, Noorwegen en China bood hij de beruchte resolutie aan, die 29 Jan. aanvaard werd met 7 voor en vier onthoudingen. De verwrongen en met de waarheid in strijd zijnde rapporten van de C.v.G.D. dragen voor geen gering deel de verantwoording voor deze partijdige handelwijze.