Strijt van Roncevale
(1902)–Anoniem Strijt van Roncevale–
Auteursrecht onbekendHoe die wijse ridder Olivier Rolande badt dat hij sinen hooren blasen woude op dattet Kaerle die keyser horen mocht ende hemlieden te hulpen quame, dwelc Rolant weygerde te doen, segghende dattet noch vroech ghenoech waer, ende dat hi hem soude scamen om hulpe te blasen eer hi ghequetst ware.
O Grave Rolant edel prince fier
Wij hebben noch seer luttel menichte hier
O Rolant mijn liefste gheselle vercoren
Twy en blaesdij niet dinen horen
So mach ons Kaerle te hulpen comen
Als hi den horen heeft vernomen.
Doen sprac die overmoedige Rolant tot Olivier.
Ick en blase noch heden den horen niet hier.
Want dede ic van blootheyt die scande Vrancrijcke
So wrocht ick seer onvroedelijcke.
Gheselle wij sullen nu in Gods dienste staen
Ende op dese heydenen grote slaghen slaen
Ick wil huden mijn sweert Duerendale
So heerlijc beproeven in Roncevale
Ende Gods passie so heerlijck wreken
Datmen eewelijck daer af sal spreken.
Doe sprac die voersienighe ridder Olivier.
Wij hebben doch so luttel menichte hier
| |
[pagina 23]
| |
Ick bidde u nu blaest uwen horen
Op dat Kaerle die hooch gheboren
Ons mach te hulpen comen
Als hi uwen horen heeft vernomen.
Doe sprac anderwerf Rolant die grave.
Gheselle ic en ghecrigher nemmermeer lachter ave.
Want het ware een bedriechlijc dinck
Dat ick so dede comen den coninck
Dattet mijn vianden niet en wisten.
Sij souden mi op tijden valsche listen.
So wanneer dat si hadden vernomen
Dattet mi van blodicheyt waer ghecomen.
Eer wil ick vechten lieve gheselle weerde
Met Duerendale minen sweerde
Ende der Sarasinen coemste hem doen berouwen
Dies moechdi mi wel betrouwen
Dat sij hier oyt ghecomen sijn
Jae behout mi God dat leven mijn.
Liever vele so wil ick sterven eerlijcke
Dan bi mi scande ghecreghe Vrancrijcke.
Doen sprack tot Rolande die wijse Olivier.
Ick neme die scande alleene op mi hier
Verstaet mi wel van ons allen te voren
Wildij ghi nu hier blasen uwen horen.
Trouwen sprack Rolant neen ick niet
Dat en wille God niet dat gheschiet
Dat het soete kerstenrijcke bi mi
Sijn eere verliese, het is alsoe vri.
Laet ons allen huden peysen om die eere
Ende dat die coninck onse heere
Ons om onse slaghen sal beminnen.
Oeck sullen wij Gods hemelrijck ghewinnen.
| |
[pagina 24]
| |
Rolant was sijns lijfs seer goet
Olivier gheradich ende vroet
Hem beyden en mocht niemant vervaren
Soe wanneer dat si ghewapent waren.
Noch sprack die wijse ridder Olivier.
O Rolant ghi moecht nu mercken hier
Menich volck ende wel aensien.
Sij comen ende en willen niet vlien
Ende ghi lacen weyghert mi nu Rolant
Hier te blasen den olifant
Dedijt ons quame te hulpen die coninck
Ende met hem menich kersten edelinck.
Merct nu ende neemt ware
Wij hebben hier een cleyne schare.
Maer God mach meer dan alle dit heyr
Dat is [ons] een schoone weyr.
Wij willen ons vercoopen diere
Sprack Olivier die ridder fiere
Soe datmen van ons ghewaghe
Van nu tot in doemsdaghe.
Doen sprack die moedighe grave Rolant.
Olivier dat is so bekant
God sal onser ghewouden
Wij sullen hier velt ende strijt behouden.
Doen spraken sij alle te samen
Die edele kerstenen die daer bi quamen
Tot Rolande ende seyden
Dat si veel liever daer opter heyden
Verslaghen doot souden bliven
Eer si haer lieten van daer verdriven.
Rolant ende sijn gheselle Olivier
Sij waren beyde van herten fier
| |
[pagina 25]
| |
Sij begonsten hem doen in een te scharen
Alle die daer bi hem beyden waren.
Die duechdelike bisschop gaf den raet
Het was recht want sijn daet
Was goet ende lovelijck
Ende den vianden vreesselijck.
Hi reedt van schare te schare.
Hi wildese met. Gode bewaren
Hi dede daer een schoon sermoen
Ende hiet hem wat si souden doen.
Ghi siet wel sprack hi hoet gheschepen is
Als dat wij alle [sijn] vechtens ghewis
Yegelijck peyse om die eere
Ende om Gode onser alder heere.
Hij sal onser wel ghewouden
Bliven wij doot wij sijn behouden.
God doochde toch die pine groot
Ende ontfinck voer ons allen die bitter doot.
So wie des ghedenct in desen daghe
Ende slaet groote stranghe slaghe
Mach wel hoochlijcken sterven
Want hi sal Gods hemelrijck verwerven.
Nu laet ons bidden Gode ghenade
Op dat hi ons wilt staen in stade
Als heden op desen dach
Want hi alle dinck vermach.
Die bisschop gaf hem die benedictie alle gader
Ende bevalse Gode den hemelschen vader.
Gheen ander penitencie en gaf hi hem daer
Dat segghe ick u over waer.
Olivier ende Rolant
Sij hadden daer die voerder hant
| |
[pagina 26]
| |
Ende trocken voort met haren scharen
Als die ghene die onvervaert waren.
Rolants paert hiet Volentijf
Ten was noyt man noch wijf
Die oyt beter peert ghesach
Dan dat en was op dien dach.
Sijn wapenen stonden hem eerlijcke
Als een vromen ridders ghelijcke.
Die edel grave Rolant
Voerde een witte vane in sijn hant
Die seer lanck was ende breet.
Cierlike hi daer mede reedt
Ende sijn ghetrouwe gheselle Olivier
Die coene was ende fier
Quamen costelijck ghereden openbare
Alder voerste in die schare.
Die kersten ridders quamen achter
Die seer noode eenighen lachter
Over hemlieden souden hebben laten gaen
Sij en haddent coenlijken wederstaen.
Rolant sprack al doe
Den edelen kerstenen mannelijck toe
Ende vermaendese van scharen tot scharen
Dat si haer niet en souden vervaren
Maer vromelijck die Sarasinen bevechten
Ende met scherpen lancien ridderlijck berechten.
Laet ons saechtelijck henen rijden saen
Ende onse peerden met sporen slaen.
Die heden niet en sal ridder sijn
Hi verliest heden die hulpe mijn
Ende den loon van onsen heere.
Nu elckerlijck peynse om die eere.
| |
[pagina 27]
| |
Die hier sterft hi vaert in hemelrijcke
Ende wort Gods enghelen ghelijcke
Aldus reden si voet voer voet
Tot dat si quamen inder Sarasinen ghemoet.
|
|