Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

Kupidoos poët.

JAn Ham was eens verliefd'; (alzoo hy zelver zey')

Maar 'k looft niet: of ten was op 't Bier en een Toebakje.

[p. 264]

 

Ik zey 't hem eens: hy riep, wat droely! vent, hoe snakje!

 

Wat mienje dat j' allien leeft in de vryery?

 

Ik heb 'er gist'ren noch een vaars in huis gesmeeten,

 

Dat 'k zelver hadt edigt. Ja zeeker! 't was wat raars.

 

Ik lach Apoll' nu uit. Kupido maakt Poëten,

 

Dat vind' ik aan me zelf; ik loof nu niemandt aârs.

 

 

 

UIT.

 

 

 

K. Muwuhrleum.